Ak Denizde Tarım

AKDENİZ BÖLGESİNİN TARIM ÜRÜNLERİ

MERSİN TARIMI

İçel’de yetişen tarım ürünleri çok çeşitlidir. En çok tahıl ekimi yapılır. Tarım ürünleri seneden seneye artmaktadır. Elde edilen başlıca tarım ürünleri, buğday, arpa, çavdar, pirinç, nohut, mercimektir. Sanâyi ürünlerinden en çok pamuk yetişir. Ayrıca yerfıstığı ve susam yetiştirilir. İçel ilinde her çeşit sebze ekilir. Domates, biber, patlıcan, fasulye, kabak, bakla, bamya, hıyar, ıspanak, lahana, marul, soğan ve karnabahar, yetiştirilen başlıca sebzelerdir. Seracılık oldukça ilerde olup,Antalya’dan sonra en çok sera alanı İçel’de bulunur.Turungçiller bol miktarda yetişir.Üzüm, keçiboynuzu, zeytin, nar, muz, incir, erik, bâdem ve kayısı yetiştirilen diğer meyvelerdir.Kavun, karpuz da oldukça fazla ekilir.İçel ilinde modern tarım araçları kullanılır, geniş ölçüde gübreleme ve sulama yapılır.İçel Türkiye’nin tahıl, meyve ve sebze ambarlarından biridir.Türkiye’nin dört bucağına turfanda sebze vemeyve İçel’den gider.İçel, yalnız pamuk ambarı değil turfanda sebze ve meyve ambarıdır.

ADANA TARIMI

Adana’da, başta pamuk olmak üzere buğday , arpa, yulaf, susam ve soğan; büyük çiftliklerde de nohut, fasulye, mercimek üretilirdi. Üzüm en çok yetiştirilen meyveydi. Bin beş yüze yakın ü züm bağı vardı. Şarapçılık gelişmişti.

ANTALYA TARIMI

· Antalya’yı beş alt bölgeye ayırarak incelemek gerekir:

1. Bölge (Kaş - Kale - Finike - Kumluca)
Sahil kesiminde narenciye bahçeleri ve seralar, yayla kesiminde elma ve zeytinlikler, yer yer kamelya tipi bağcılık görülür. Dağ köylerinde hububat ve hayvancılık tarımı yapılır.

2. Bölge (Kemer-Merkez İlçe-Serik-Manavgat)
Açık tarla, örtü altı sebze ve süs bitkileri yetiştiriciliği, ikinci ürün susam, mısır tarımı yapılır. Narenciye, nar, zeytin ağırlıklı meyve türleridir.

3. Bölge (Alanya-Gazipaşa)
Kıyı şeridinde muz yetiştiriciliği, örtü altı sebze yetiştiriciliği önem kazanır. Yayla kesimlerinde yabani çiçek soğanı üretimi yapılır.

4. Bölge (Elmalı-Korkuteli)
Toplam arazi yüzeyi içinde tarım alanı miktarı diğer bölgelere oranla en yüksek olan bölgedir. Hububat ve meyve yetiştiriciliği yaygındır. Son yıllarda kesme çiçek yetiştiriciliği de yaygınlaşmaya başlamıştır. Ayrıca mantar üretiminde özellikle Korkuteli ilçesi Türkiye pazarında merkezi bir konuma gelmiştir. Çok az miktarda anason ve şeker pancarı tarımı da yapılmaktadır. Açık tarla sebze yetiştiriciliğinde ekolojik tarım uygulamalarına bu bölgede başlanmıştır. Antalya’da hayvancılığın en yoğun olarak yapıldığı, hayvancılığa bağlı olarak yem bitkileri ekiliş sahası bakımından da önde gelen bir bölgedir. 

Türkiye’deki yıllık örtü altındaki üretimde 1.417.667 ton domatesin 990.055 tonu, 977.623 ton hıyarın 458.922 tonu, 214.642 ton patlıcanın 150.305 tonu, 190.974 ton sivri biberin 75.995 tonu, 79.725 ton dolmalık biberin 22.205 tonu, 130.085 ton sakız kabağının 76.871 tonu, 22.643 ton çileğin 4.332 tonu, 39.335 ton muzun 760 tonu Antalya ilinde üretilmektedir

• Türkiye’de örtü altı ve açık tarlada toplam domates üretiminin % 15,7’si, hıyar üretiminin % 27’si, sakız kabağı üretiminin % 16,9’u, bakla üretiminin % 16,5’i, patlıcan üretiminin % 16’sı, biber üretiminin % 13,8’i Antalya ilinde yapılmaktadır. 
• Türkiye’deki kesme çiçek alanlarının (10.364 dekar) yaklaşık 1/4’ü (2.643 dekar) Antalya’dadır. Kesme çiçekler içinde en çok Karanfil (2006 dekar), Gerbera (476 dekar), Solidago (91 dekar), Gypsophilla (76 dekar), Gül (67 dekar) üretilmektedir. 
• Antalya, en önemli turunçgil yetiştiricisi iller arasında olup portakal üretiminde % 30’luk payla ilk sırayı almaktadır

• Mutedil iklim meyve türleri içinde elma, armut, ayva, kayısı, kiraz, erik, şeftali, badem, ceviz; subtropik iklim meyve türleri içinde portakal, limon, mandalina, yeni dünya, muz en çok yetiştirilen türlerdir. Üzüm, zeytin, nar ve çilek de çok miktarda üretilmektedir. 
• Buğday, mısır, nohut, susam ve yonca en çok yetiştirilen tarla ve yem bitkileridir. 
• Sahil ve yayla kesimi arasında iklim ve bitki örtüsü bakımından büyük farklılıklar görülür. Sahil kesimi muz ve narenciye gibi subtropik iklim bitkilerinin yetiştirilmesine ve sera tarımı yapılmasına uygundur. Yayla kesiminde ise soğuğa dayanıklı elma, armut, ayva gibi meyve türleri yetişir.
• Antalya yöresi tarımsal üretim deseninde uzun yıllar boyunca buğday ve pamuk ürünleri ağırlık taşımıştır.

ISPARTA'DA ELMA ÜRETİMİ

    Isparta İli Türkiye’nin en fazla elma üretiminin ilidir. Ortalama olarak yılda 2 500 000 ton elma üretim ülkemizde Isparta’nın 1998 yılı elma üretimi 508 820 ton olmuştur. İl içinde en çok elma üreten ilçeler Eğirdir (196 800 ton) ve Gelendost (112 200 ton) dur. Toplam elma ağacı sayısı 2 980 244 adet olup, bunun 2 565 880 adedi meyve vermekte, 414 364 adedi henüz verime yatmamıştır. Ağaç başına en yüksek verim 300 kg., en düşük verim 70 kg., ilin ortalama verim ise 198 kg.dır..
    Elma üretimi için çok elverişli bir ekolojiye sahip olan İlimizde, çiftçi ailelerinin 2/3’sinden fazlası az veya çok elma tarımı ile uğraşmaktadır

Halkın geçimi tarıma dayanır. Bağcılık, elmacılık, gülcülük, pancar ve hububat tarımı yapılır

KAHRAMANMARAŞ TARIMI

Yazların  kısa ve kurak  geçmesinden  dolayı  sıcaklık ve nem isteği fazla  olan tarım ürünleri  yetişmeyen  yörede  daha az sıcaklık ve nem isteği olan ürünler  yetiştirilmektedir. Yetiştirilen bu  ürünlerden şeker pancarı ve ayçiçeği dışındakiler önemli bir  ticari  değer taşımamakta; bunlar  halkın kışlık yiyeceğini karşılamaktadır.