Atatürk Ve Şiirleri 7 Adet

ATATÜRK

Benim, baş öğretmenim
Baş öğretmenimin;
Adı: Mustafa Kemal
Soyadı: ATATÜRK
Mustafa Kemal ATATÜRK
Baş öğretmenim
En büyük Türk
Atatürk,
Bir sen, fani Mustafa Kemal
Bir de biz, Mustafa Kemal’ler
Cumhuriyeti, siz kurdunuz
Biz yaşatacağız

KEMAL ATATÜRK

Dört yanımız sarılmış düşmana
Onları vuran Kemal Atatürk
Aydın kapı açtın Türk halkına
Aydınlık saçan Kemal Atatürk

Sen verdin halkına hak Hürriyet
Ulusa kurdun hür Cumhuriyet
Özgürlüğü sundun ilelebet
Bağımsız kılan Kemal Atatürk

Senle coştu bu ulu Türk halkı
Senle buldu gelecek yarını
Halkına adadın hep varını
Yarınlar kuran Kemal Atatürk

Hedefleri gösterdin ileri
Hayran bıraktın dost,yad elleri
Cözdürdün lal olan bu dilleri
Dilleri dizen Kemal Atatürk

ATATÜRK
,
Mustafa Kemal'in gerçek çocuklarıyız biz.
Bir kalp durduysa soluk bir on Kasımda
Binlerce kalp doğdu vatan topraklarında.
Türkiye'nin istikbali, hali, güvencesiyiz.
Atatürk'üz biz...
Atatürkçüyüz.

Dedi; 'yurtta sulh, cihanda sulh olur bilirsen.'
Görmek istediği, birleşecek olan çizgisiz dünyayı.
Anadolu'dan müjdeledi umudun sonsuz çocukları
Bir bölünmez müzik gibi, bütün dünyaya seslenirken...
Atatürk'üz biz.
Atatürkçüyüz.

AY DA, GÜNEŞ’TE AYGÜNEŞ’TE GÖRDÜM

AY DA, GÜNEŞ’TE AYGÜNEŞ’TE GÖRDÜM
ATATÜRK’Ü GÖRDÜM; MUSTAFA KEMALDE

Atatürk’ü gördüm, Atatürk’ü Mustafa Kemalde
Mustafa Kemal, Yılmaz’ın eli, Mustafa Kemalde
Saçları, ak, masmavi gözleri, yürüyor enginlerde
Mustafa Kemal, içimizden biri, daima sinemizde

Ulu Çınarın, gölgesinde büyür, serpilir nesilleri.
Atatürk’ün izi, Mustafa Kemallerin hep ayni izi
Mustafa Kemal’in eli, dudağında koca tepedeydi
Tarihimize yazdık silinmezcesine, sinemizede seni
ŞARK OYUNU

(Oriental / Occidental Dansı
Kara Batı'nın kara damgası)

Kim'in büyük hatası
Tarih yazdı yazısını
Mustafa Kemal deha'sı,

Uzun bir tarih sonrası Kurtuluş Savaşı yaşanıyor
Halkın çorbası yoktu hastasına Anadolda yoklukta
Anadola yüklendi kara düşman nerde varsa dünyada
Kızlar bayrak işledi düşmanla çarpışan yavukluya
Dua'sındaydı yiğidi hayatını verirken kızıl kurşuna,

At arabaları kağnı devri yokluk dizboyu Vatanda
Her düzeyde kılıkla çatal dilli yanlı olur hiç unutma
Durmadan din hacı hoca birlik parayla düşmanınla
Sana aptal diye bakmışlar gözünü dört aç öyle yaşa

MUSTAFA KEMAL

dağ başını efkâr almış
gümüş dere durmaz ağlar
gözyaşından kana kesmiş gözlerim
ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
ağlar ağlar cihan ağlar
mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
altmış üç ilimiz altmış üç yetim
yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
her geçen seni bizden parça parça götürür
mustafa'm mustafa kemal'im

diz dövdüm
gözlerim şavkı aktı sakarya'nın suyuna
sakarya'nın suları nâmın söyleşir
hemşehrim sakarya öksüz sakarya
ankara'dan uçan kuşlar
kemal'im der günler günü çağrışır
kahrolur bulutlara karışır
gök bulut yaşmak bulut
uca dağlar dev boyunlu morca dağlar
divan durmuş bekleşir

MUSTAFA KEMAL'İN KAĞNISI

Yediyordu Elif kağnısını
Kara geceden geceden
Sanki elif elif uzuyordu inceliyordu
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar
İnliyordu dağın ardı yasla
Herbir heceden heceden

Mustafa Kemal'in Kağnısı derdi kağnısına
Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifcik
Nam salmıştı asker içinde
Bu kez herkesten evvel almıştı yükünü
Doğrulmuştu yola, önceden önceden

Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar
Kocabaş çok ihtiyardı çok zayıftı
Mahzundu bütün Sarıkız, yanısıra
Gecenin ulu ağırlığına karşı,
Hafiftiler, inceden inceden