Cahit Sıtkı Tarancı

Cahit Sıtkı Tarancı: Hayatı ve Şiirleri
--------------------
Date}
1910 yılında Diyarbakır'da doğmuştur. Lise eğitimini İstanbul'da Galatasaray Lisesi'nde tamamladıktan sonra, önce Mülkiye Mektebi'ne girmiş, ardından öğrenimini Paris'de tamamlamak amacıyla 1939 yılında Fransa'ya girmiştir.

1940 yılında İkinci Dünya Savaşı’nın başlaması üzerine Türkiye’ye geri dönmüştür ve askerliğini yapmıştır. Askerlik sonrası Anadolu Ajansı'na çevirmen olarak girmiş, bir ara da Toprak Mahsülleri Ofisi'nde çalışmıştır.

1952 yılında Çalışma Bakanlığı'nda görev yaptığı sırada ağır bir hastalığa yakalanmış, Türkiye'deki tedaviden sonuç alınamayınca Viyana'ya gönderilmiş ve orada hastanede ölmüştür (1956).

YATILI HAYATI ŞİİRLERİNİ ETKİLEDİ
Yazmaya okul yıllarında başladığını söyleyen Tarancı, şöyle demektedir: "Edebiyata karşı duyduğum heves Fransız Mektebine kadar gider. Annemden uzakta bulunmam, mektepteki yabancı ve kasvetli hava zaten mariz olan ruhumu büsbütün karartmıştı. Annem yazdığı uzun mektuplarda bu karanlıkları biraz da sınıfta okuduğumuz edebî parçalardan ilham alarak, parlak kelimeler, göz kamaştırıcı teşbihler ve süslü cümlelerle anlatmaya çalışıyordum".

Tarancı, ilk şiirinin, "yirmi kadar manzumesini götürdüğü ve tek bir manzumeyi seçen" Halit Fahri (Ozansoy) tarafından Servet-i Fünun dergisinde yayımlandığını belirtmekte ve "imzamı gördüğüm gün yirmi dört senelik hayatımda bir işini bir daha bilemeyeceğim bir sevinç içinde idim" demektedir. Muhit dergisinde de şiirler yayımlayan Tarancı, sonraki yıllarda Varlık, İstanbul, Doğuş, Yaratış gibi dergilerde yazı hayatını sürdürmüştür.

OTUZ BEŞ YAŞ İLE ÖDÜL ALDI
Takma adlarla ve imzasıyla belli aralıklarla öykü de yazan, ama bunları şair kimliğine yakıştıramayan Tarancı, yaşamının sonuna kadar eksilmez bir aşkla şiire bağlı kalmıştır.

Tarancı, "Otuz Beş Yaş" adlı şiiriyle C.H.P. Yarışması'nda birincilik kazanmıştır (1946).

YAPITLARI
Şiir
Ömrümde Sükut (1933)
Otuz Beş Yaş (1946)
Düşten Güzel (1952)
Sonrası (1957)