Demir Çaği

DEMİR ÇAĞI (KARANLIK ÇAĞ) (MÖ 1200-750)
MÖ II.binin sonlarında, yaklaşık MÖ 1200-1050 tarihleri arasında, Doğu Akdeniz'de meydana gelen büyük göçlerin bir bölümü Doğu Akdeniz'de, bir bölümü ise Balkanlar'da ve Anadolu'da gerçekleşmiştir.

MÖ 1200 lerde Myken Krallığı'nın gücünü yitirmesi sonucunda, Doğu Akdeniz'deki kargaşa Anadolu'ya yansımış, yüzyıllardır Hitit egemenliğinde yaşayan çok sayıda yerli Anadolu kavmi harekete geçmiştir. Anadolu'da bu karışıklık sonucu, yaklaşık 450 yıl sürecek yoksul bir dönem başlamıştır ve özellikle Orta Anadolu'da yapılan çok sayıda kazı ve araştırmalar sonucu, MÖ 1200-750 yılları arasına tarihlenecek önemli kültür kalıntılarına rastlanılmamıştır. "Karanlık Çağ" adı verilen bu dönemde, hiç şüphesiz, bazı yerleşmeler vardır, ancak bunların nüfusu az ve uygarlık düzeyi son derece düşük olduğundan kalıntılar da o derece önemsizdir.
Demir Çağ diye adlandırılan ve Karanlık Çağları da içine alan MÖ 1200-750/700 yılları arasında Anadolu'daki çöküşe karşın, Güneydoğu Anadolu ile kısmen Kuzey Suriye'de yaşayan Geç Hitit Krallıkları Anadolu Tunç Çağı'nı ve Hitit Kültürü'nü devam ettirmişlerdir. Diğer taraftan MÖ 860-580 yılları arasında, Gordion merkez olmak üzere, Orta Anadolu'da Frigler, Doğu Anadolu'da Urartular, Batı Anadolu'da yine aynı tarihlerde Lydia, Karia ve Lykia ile Ege'de İon'lar üstün nitelikli uygarlıkları ile Hellen Uygarlığı üzerinde büyük ölçüde etki yapmışlardır.