DENİZLERİN KİRLETİLMESİ
Denizler ve okyanuslar dünyamızın dörtte üçünü kaplarlar.Su dünyası ayrı bir dünyadır.Sayısız balık türü ve henüz daha hepsini keşfedemediğimiz kadar çok canlı türü sularda yaşarlar.Onların dünyasını kirletmek,başta insanoğlu olmak üzere,tüm dünyanın dengesini bozar.
Denizlerin kirlenmesinde başlıca etmenleri sayarsak,çöpler,arıtılmadan akarsulara verilen kanalizasyonlar,endüstriyel kimyasal kirleticiler,bazı limanlar,bazı balıkçı barınakları,teknelerden suya verilen sintine suları,bilinçsiz avlanma ve korkunç sonuçlar yaratabilen deniz kazaları.
Denizlerimizin temiz olması tam olarak biz denizcilere ait olmasada,bizimde bu oyunda rolümüz çoktur.Denizlerimizde denizciyim diye gezinen fakat gezdiği denizi korumayan bir sürü adı denizci olan insan var.İçtiği suyun plastik kimyasal şişesini zevkle denize atanlar denizlerde geziyor.
Denizin güzelliği yaşayan ve onun nimetlerinde faydalanan bir insan nasıl olurda teknesinin altındaki mazot- yağ karışımı olan sintine suyunu gözünü kırpmadan denize dökebilir.Daha sonra bu denizciler koy koy gezerler ve denize girmek için yer ararlar.Akşam vakti gelincede yemek için temiz balık ararlar.
Ayrıca denizler bir ülkenin ekonomisi için çok gerekli kaynaklardır.Dünyadaki her ülke bizim gibi güzel denizlere sahip değildir ve dolayısıyla her yıl milyonlarca turist temiz denizlerimize ve güneşimize gelirler.
Nasıl güzelim Marmara Denizi çarpık kentleşme ve denizi hayatında görmemiş politikacılar tarafından bu hale gelmişse,diğer denizlerimizi de
kaybetmeyelim.Kaybedilen her deniz ekonomiye darbedir,geleceğe darbedir,çocukların geleceğine darbedir.Bunların hepsinin yanında denizlerde yaşayan sayısız tür canlıyı tehlikeye sokarak,ekosistemin dengesini bozmak ve geleceği karartmaktır.
Kimse denizlerde yaşayan bu güzel deniz canlılarını sadece internetteki güzel resimlerinden veya ansiklopedilerden görmek veya tanımak istemez.Çocuklarımızda istemez...
(1) Topluluğun çevre politikası yüksek düzeyde bir korumayı amaçlamaktadır. Bu politika ihtiyat prensibine ve kirletenin bedelini ödemesi ve önleyici eylemin başlatılması prensiplerine dayanmaktadır.
(2) Topluluk eyleminin deniz taşımacılığındaki önemli bir alanı da denizlerdeki kirliliğin azaltılması ile ilgilidir. Bunun gerçekleştirilebilmesi için, uluslararası sözleşmeler, kanunlar ve kararlara uyulması ve diğer yandan da Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesinde belirtilen seyrüsefer serbestisi ve Topluluk hukukunda belirtilen hizmet sunma serbestisinin sürdürülmesi gerekmektedir.
(3) Topluluk, gemilerden atık ve yük artıklarının tahliyesinden dolayı Üye Devletlerin denizlerinin ve kıyı şeritlerinin kirletilmesinden ve özellikle 1978 tarihli Protokol ile değiştirilen ve hangi atıkların gemilerden deniz ortamına tahliye edilebileceğini düzenleyen ve ilgili Taraf Devletlerin limanlardaki yeterli toplama tesislerini sağlamasını zorunlu kılan 1973 tarihli Denizlerin Gemiler Tarafından Kirletilmesinin Önlenmesine Ait Uluslararası Sözleşmenin (Marpol, 73/78) uygulanmasından ciddi endişe duymaktadır. Tüm Üye Devletler Marpol 73/78’i onaylamıştır.
(4) Deniz ortamının korunması, gemilerin ürettiği atıkların ve yük artıklarının denize tahliyesini azaltmak suretiyle artırılabilir. Bunun gerçekleştirilebilmesi için, toplama tesislerinin varlığının ve kullanımının iyileştirilmesi ve uygulama rejiminin iyileştirilmesi gerekmektedir. Konsey güvenli denizler konusunda ortak bir politika oluşturulması hakkındaki 8 Haziran 1993 tarihli Kararında (5), öncelikli eylemleri arasına Topluluk içindeki toplama tesislerinin varlığının ve kullanımının geliştirilmesini de dahil etmiştir.
(5) Topluluk limanlarının kullanıldığı ve Üye Devletlerin yetkisi dahilindeki sularda gerçekleştirilen nakliyat ile ilgili olarak, gemi güvenliği, kirlilik önleme ve gemi güvertesi yaşam ve çalışma koşulları (liman Devleti kontrolü) hakkındaki uluslararası standartlarının uygulanmasına ilişkin 95/21/EC sayı ve 19 Haziran 1995 tarihli Konsey Direktifi (6) deniz ortamına makul olmayan bir tehlike tehdidi oluşturan gemilerin denize açılamayacaklarına hükmetmektedir.
(6) Denizlerin kirletilmesi, doğası gereği, sınırötesi sonuç ve etkilere sahiptir. Bağlılık ilkesi ışığında, Topluluk genelindeki gemi ve limanlara yönelik ortak çevresel standartların sağlanması için en etkili yol Topluluk düzeyinde eylemlerin gerçekleştirilmesidir.
(7) Orantılılık ilkesi ışığında, Üye Devletlerin çevresel standartları aynı şekilde ve zorunlu olarak uygulamalarına yönelik bir çerçeve sağlaması ve Üye Devletlerin her birine kendi iç sistemiyle en uyumlu uygulama aracının hangisi olduğuna karar verme hakkı tanıması bakımından, bir Direktif uygun yasal araçtır.
(8) 1974/1992 tarihli Batlık Denizinde Deniz Ortamının Korunması Sözleşmesi gibi mevcut bölgesel anlaşmalarla tutarlılık sağlanmalıdır.
(9) Kirlilik önleme faaliyetlerinin iyileştirilmesi ve rekabetin çarpıtılmasından kaçınılması açısından, çevresel şartlar, hangi ülkenin bayrağını taşıdıklarına bakılmaksızın, tüm gemiler için uygulanmalıdır ve Topluluk tüm limanlarından yeterli toplama tesislerin oluşturulmalıdır.
(10) Yeterli liman atık alım tesisleri, en büyük ticaret gemisinden en küçük gezi teknesine kadar, tüm kullanıcıların ihtiyaçlarını ve bu tesisleri kullanan gemiler için gereksiz gecikmeye sebebiyet vermeksizin çevrenin ihtiyaçlarını karşılamalıdır. Yeterli liman atık alım tesislerini sağlama yükümlülüğü, Üye Devletlere atıkların en uygun şekilde toplanmasında yüksek düzeyde bir serbesti vermekte ve diğerlerinin yanı sıra sabit toplama kurulumlarını sağlamalarına veya gerektiğinde limana atık toplama amacıyla mobil üniteler getiren hizmet sağlayıcılarını görevlendirmelerine olanak tanımaktadır. Bu yükümlülük aynı zamanda, bu tesislerin usulünce ve yeterli şekilde kullanılması için gereken tüm hizmetlerin ve/veya diğer tamamlayıcı işlemlerin sunulması zorunluluğunu da beraberinde getirmektedir.
(11) Tesislerin yeterliliği, ilgili taraflar ile gerçekleştirilen istişarelerde hazırlanan güncel atık toplama ve taşıma planları yoluyla iyileştirilebilir.
(12) Liman atık alım tesislerinin etkinliği, gemilere toplama tesislerini kullanma gereksinimlerini bildirme zorunluluğu getirilerek iyileştirilebilir. Bu bildirim aynı zamanda etkin şekilde planlanan atık yönetimi için bilgi de sağlayabilir. En fazla 12 yolcu taşıma iznine sahip balıkçı gemileri ve gezi amaçlı teknelerinden gelen atıklar, ön bildirime gerek olmadan liman atık alım tesisleri tarafından toplanabilir.
(13) Gemilerin ürettiği atıkların denize tahliyesi, tüm gemilere limanı terk etmeden önce atıklarını liman atık alım tesislerine bırakma zorunluluğu getirilmek suretiyle azaltılabilir. Deniz taşımacılığının sorunsuz şekilde işletimine ilişkin çıkarların çevrenin korunması ile uzlaştırılması için, gemideki özel ayrılmış depolama kapasitesinin yeterliliği, denize tahliye riski olmaksızın başka bir limana bırakma imkanı ve uluslararası hukuka uygun şekilde kabul edilen özel teslim şartları göz önünde bulundurularak, bu şarta istisnalar getirilebilir.
(14) ‘Kirleten bedelini öder’ prensibi ışığında, gemilerin ürettiği atıkların işlenmesi ve bertarafı dahil olmak üzere, liman atık alım tesislerinin masrafları gemiler tarafından karşılanmalıdır. Çevrenin korunması adına, ücret sistemi, gemilerin ürettiği atıkların denizlere atılmak yerine limanlara teslim edilmesini (bırakılmasını) teşvik edici nitelikte olmalıdır. Atıkların denize dökülmesinin ekonomik teşviklerini azaltmak üzere, gemilerin ürettiği atıkların toplanması ve taşınmasına ait masraflara tüm gemilerin katkıda bulunmasının zorunlu tutulması bunu kolaylaştıracaktır. Bağlılık ilkesi ışığında, Üye Devletler, kendi ulusal hukukları ve teamüllerine uygun olarak, gemiler tarafından fiilen teslim edilen miktarlar ile ilgili ücretlerin, liman atık alım tesislerinin kullanımına yönelik masraf iyileştirme sistemlerine dahil edilip edilmeyeceğini, şayet edilecekse, ne oranda dahil edileceğini belirleme yetkilerini saklı tutmalıdır. Bu tesislerin kullanımı karşılığında alınacak ücretler adil, ayrımcılıktan uzak ve şeffaf olmalıdır.
(15) Ürettiği atık miktarı düşük olan gemiler masraf iyileştirme sistemlerinde daha olumlu muamele görmelidir. Ortak kriterler bu gemilerin tespitini kolaylaştıracaktır.
(16) İlgili tarafların gereksiz külfet altına girmelerini önlemek için, sık ve düzenli şekilde limanlar arasında seferler yapan gemiler söz konusu olduğunda, atıkların teslimi ve ücretlerin ödenmesi için düzenlemelerin yapıldığının yeterince ispatlanması şartıyla, bu gemiler belli yükümlülüklerden muaf tutulabilir.
(17) Yük artıkları Marpol 73/78’e uygun şekilde liman atık alım tesislerine teslim edilmelidir. Marpol 73/78 depo temizleme şartlarına uyulması için gereken ölçüde yük artıklarının liman atık alım tesislerine teslim edilmesini zorunlu tutmaktadır. Bu teslim karşılığında alınacak her türlü ücret toplama tesisinin kullanıcısı, ilgili taraflar arasındaki sözleşmelerde veya diğer yerel düzenlemelerde belirtilen kullanıcılar tarafından ödenmelidir.
(18) Bu Direktife uygunluğun doğrulanması için hedeflenen teftişlerin gerçekleştirilmesi gereklidir. Bu teftişlerin sayısı ile verilen cezalar bu Direktife aykırı davranışlardan caydırıcı nitelikte olmalıdır. Verimlilik ve maliyet-etkinlik nedenleriyle, bu teftişler, uygun hallerde, 95/21/EC sayılı Direktif çerçevesinde gerçekleştirilebilir.
(19) Üye Devletler liman atık alım tesislerinin yeterli şekilde işlemesi için uygun idari çerçeveyi sağlamalıdır. Marpol 73/78 uyarınca, liman atık alım tesislerinin yetersizliğine ilişkin iddialar Uluslararası Denizcilik Örgütüne (IMO) iletilmelidir. Aynı bilgiler aynı zamanda, bilgilendirme amacıyla, Komisyona da iletilebilir.
(20) Kirliliğe yol açan ya da kirliliğe yol açma potansiyeline sahip olan gemilerin tespitine yönelik bir bilgilendirme sistemi, bu Direktifin yürütülmesini kolaylaştırabilir ve uygulamanın değerlendirilmesinde yararlı olabilir. Liman Devlet Kontrolü hakkındaki Paris Mutabakat Zaptı kapsamında tesis edilen SIRENAC bilgilendirme sistemi bu amaca yönelik büyük miktarda ek bilgi sağlamaktadır.
(21) Üye Devletlerin temsilcilerinden oluşan bir Komitenin bu Direktifin etkili şekilde uygulanmasında Komisyona yardım etmesi gereklidir. Bu Direktifin uygulanması için gerekli tedbirlerin, Komisyona verilen uygulama yetkilerine ait usulleri düzenleyen 1999/468/EC sayılı ve 28 Haziran 1999 tarihli Konsey Kararının (7) 2. Maddesine istinaden genel nitelikte olması dolayısıyla, bu tedbirler ilgili Kararın 5. Maddesinde belirtilen düzenleme usulüne uygun şekilde kabul edilmelidir.
(22) Uyumlu uygulama sağlamak üzere, gelecekte yürürlüğe girecek Topluluk ve IMO tedbirlerinin dikkate alınması amacıyla, bu Direktifin belli hükümleri, kapsam genişletilmeksizin, sözü edilen usule uygun şekilde tadil edilebilir,
BU DİREKTİFİ KABUL ETMİŞTİR: (a) ‘gemi’ denizde giden ve deniz ortamında çalışan her türlü aracı ifade eder ve kızaklı tekneler, hava yastıklı tekneler, denizaltılar ve yüzer deniz araçlarını içine alır;
(b) ‘Marpol 73/781’ 1978 tarihli Protokol ile değiştirilen 1973 tarihli Denizlerin Gemiler Tarafından Kirletilmesinin Önlenmesine Ait Uluslararası Sözleşmeyi M1 güncel haliyle;
(c) ‘gemilerin ürettiği atıklar’ bir geminin servisi sırasından üretilen ve Marpol 73/78’in Ek I, IV ve V’i kapsamına giren, kanalizasyon dahil, tüm atıklar ve yük artıkları dışındaki tüm artıkları ve Marpol 73/78 Ek V’in uygulanmasına yönelik Düzenlemelerde tanımlanan yük ile ilgili atıkları;
(d) ‘yük artıkları’ boşaltma işlemleri ve temizleme operasyonları tamamlandıktan sonra geriye kalan, geminin kargo ambarı veya depolarındaki her türlü yük malzemesinin artan kısımlarını ifade eder ve yükleme / boşaltma fazlalıklarını ve dökülen miktarları içine alır;
(e) ‘liman atık alım tesisleri’ sabit, yüzer ya da mobil olan ve gemilerin ürettiği atıkları veya yük artıklarını içine alabilecek her türlü tesisi;
(f) ‘balıkçı gemisi’ balık ya da denizdeki diğer canlı kaynakları yakalamak için donatılmış veya ticari olarak kullanılan her türlü gemiyi;
(g) ‘gezi amaçlı tekneler’ tahrik sistemine bakılmaksızın, spor veya boş zaman değerlendirme amacıyla kullanılan her türlü gemiyi;
(h) ‘liman’ balıkçı gemileri ve gezi amaçlı gemiler dahil olmak üzere, özellikle gemilerin kabulüne izin verme amacına yönelik iyileştirme işleri ve ekipmanından oluşan yer ya da coğrafi alanı ifade eder.
(c) ve (d) bentlerindeki tanımlar saklı kalmak kaydıyla, ‘gemilerin ürettiği atıklar’ ve ‘yük artıkları’ 75/442/EEC sayılı ve 15 Temmuz 1975 tarihli atıklar hakkındaki Konsey Direktifinin (8) 1(a) Maddesi çerçevesinde atık olarak değerlendirilecektir