Lirik Şiir

 LİRİK ŞİİR
İçten gelen heyecanları coşkulu bir dille anlatan duygusal şiir türüdür. Her ulusun ilk şairleri yapıtlarını saz eşliğinde söylerlerdi. "Lir" de telli bir çeşit saz olduğu için, sonraları içe doğan türlü duyguları anlatan şiirlere lirik denmiştir. Aynı anlamda Tanzimat döneminden sonra Türkçede rebâbî (rebâb: kemençeye benzer bir çeşitli telli saz) terimi de kullanılmıştır. Divan edebiyatında özellikle gazeller, murabbalar, şarkılar, halk edebiyatında koşmalar, semâiler lirik şiir türüne örnektir. Yeni Türk edebiyatında lirik şiirler türlü nazım biçimleriyle yazılmıştır. Lirik şiirlerin konuları çoğunlukla aşk, ayrılık, ölüm, doğa sevgisi v.s olur. Yunus Emre, Fuzulî, Bakî, Nedim, Karacaoğlan A.Haşim, Yahya Kemal lirik şiirleriyle tanınır.
Örnekler :
BİR GÜNÜN SONUNDA ARZU
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümâyân,
Güller gibi... sonsuz, iri güller,
Güller ki kamıştan daha nâlân,
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar,
Tekrarını ömrün eder ilân,
Kuşlar mıdır onlar ki her akşam,
Âlemlerimizden sefer eyler...
Akşam, yine akşam, yine akşam,
Bir sırma kemerdir suya baksam;
Akşam, yine akşam, yine akşam,
Göllerde bu dem bir kamış olsam!
(Ahmet Haşim)
Git bu mevsimde gurub vakti Cihangiden bak,
Bir zaman kendini karşındaki rüyaya bırak
Başkadır çünkü bu akşam bütün akşamlardan,
Güneşin vehmi saraylar yaratır camlardan
O ilah isteyip eğlence hayal hanesine
Çevirir camları birden peri kâşanesine
Son ateşlerden bu saraylarla bütün Karşıyaka
Benzer üç bin sene evvelki mutantan Şark'a
Mest olur içtiği altın şarabın zevkinden
Elde bir kırmızı kâseyle ufuktan çekilen
Nice yüz bin senedir şarkın ışık mimarı
Böyle mamur eder ettikçe hayal Üsküdar'ı

Yahya Kemal Beyatlı
    Aşk, ayrılık, hasret, özlem konularını işleyen duygusal şiirlerdir. Okurun duygularına, kalbine seslenir. Eskiden Yunanlılarda “lir” denen sazlarla söylendiğinden bu adı almıştır. Tanzimat döneminde de bir saz adı olan “rebab” dan dolayı bu tür şiirlere rebabi denmiştir. Divan edebiyatında gazel, şarkı; Halk edebiyatında güzelleme türündeki koşma, semai lirik şiire girer.
 ÖRNEK:
 Sakın bir söz söyleme, yüzüme bakma sakın
 Sesini duyan olur, sana göz koyan olur
 Anmasınlar adını candan anan dudaklar
 Annen bile okşasa benim bağrım taş olur