ne çok eskidi düşler ufak adımlarla
ne çok sonbahar
dündü yüreğimizin bir taka gibi çırpınışı
akan günde aç açık
terleyen avuçlarımızın şarkılarını mırıldandığımız
kavrulan yazı
umursamadığımız kışı
devrimi sevdayı barışı
sözlerimiza bayrak ettiğimiz gündü
ne çok eskidi yeminler ufak yalanlarla
ne çok döneklik
dündü karanlıktan hesap sorduğumuz
kahırlı gecelere boşverip ay ışığında
sorgülanan ömürleri güneşe verdiğimiz
yüreklere kazınan bir sevdaydı bağımsızlık
altıncı filo'nun yüzüne tükürdüğümüz gündü
ne çok eskidi yurtseverlik uzak pazarlarda
ne çok dolar
ne çok hainlik
dündü çanakkale anafartalar
ve o 'mavi gözlü dev'
sömürgeciye karşı haykırdığımız gün
dündü
dündü
gün o gündü
Çanakkalem
Seni anlatmaya yetmez bu diller
Senin tarihini bilmez bu eller
Seninle ölmeye vaat edenler
Toprağın altında rahat edendir
Çanakkalem o ne büyük zaferdir
Yirmi bir düşmana bir türk biçilir
Uğrunda çarpışan erler seçilir
Bu destan için bir anıt dikilir
Üstüne şanlı al bayrak dikilir
Çanakkalem o ne büyük zaferdir
Zaferden zafere gark olan günler
Yediden yetmişe verdi ümitler
Toprağa sarılan canım bedenler
Yılmadan ölümle raks edenlerdir
Çanakkalem o ne büyük zaferdir
Denizde karada çarpışan asker
Vurulmuş yinede bu derdi çeker
Kutsaldır yücedir vatan her sefer
Nusretin düşmanı yardığı yerdir
Çanakkalem o ne büyük zaferdir
Dağlardan inen bu şanlı melekler
Karışan şafakta verir bize fer
Senindir bu zafer sevin muzaffer
Şanının adının konduğu gündür
Çanakkalem o ne büyük zaferdir
İlkbahar sabahı açılan güller
Sevgi bahçesine konmayı bekler
Bir toprak uğruna ezilen erler
Şehitler tahtında Rabbe gülendir
Çanakkalem o ne büyük zaferdir
Tazecik zihinler bu günü beller
Yıkılmaz çanakkalem yıkılmaz derler
Ecdadın kanıdır sulanan yerler
Her şey vatan için şeref içindir
Çanakkalem o ne büyük zaferdir
O gün bir buluttur kendine çeken
O gün bir umuttur mahvolup giden
O mucize ile hayrete düşen
Denize dökülen düşman şahittir
Çanakkalem o ne büyük zaferdir
Çanakkale Destanı
Titredi tüm bedenim toprağında gezerken
Bir unutulmaz destan yazmıştı Çanakkale
Orduyu Cibril Emin bir sıraya dizerken
Gökten inen orduyu sezmişti Çanakkale
Her yiğit bir Hamza’dır Bedir’e denk bir olay
Millet yerinden kalktı, melekler tekmil alay
Bu nusret-i ilahi anlatmak dile kolay
Savaştaki esrarı çözmüştü Çanakkale
Mabedin vatanını ancak onlar alırdı
Ölünecekse eğer yine onlar ölürdü
Milletin sinesinde ismi baki kalırdı
Cennet’ül muallayı gezmişti Çanakkale
Kaderi yazan kalem zaferle nokta koydu
Kurumuş çorak toprak şehit kanına doydu.
Çanakkale geçilmez destanı işte buydu
Düşmanını onurla ezmişti Çanakkale
Kocatepe sırtında çarpınca bir şarapnel
Saatler sukut etti,Gaziyi tuttu bir el
Cennetten esip gelen lahuti kokulu yel
Düşmanın yaptığına kızmıştı Çanakkale
Gönlümün kabesini diktim artık başına
Kur’anı ayet ayet yazdım mezar taşına
Yazılmaz böyle destan rast gelinmez eşine
Zaferi gönüllere kazmıştı Çanakkale