Vatan Sağolsun

Vatan Sağolsun



Bir ana ağlıyor
Ağlarken evladına
Haykırıyor dünyaya
Vatan sağolsun

Bir vatan yanıyor bu acı ile
Tüm anneler ağlıyor kanlı göz yaşı ile
Hepsinin gönlünde evlat acısı
Hepsinin kalbinde vatan sancısı

Babalar yanıyor dedeler yıkılıyor
Evlatlar yetim kalıyor ülkemde
Ama hamd olsun RABBİ'ME
Dudaklarda hep aynı kelime VATAN SAĞOLSUN

Alıntı:
DADALOĞLU :
Uğruna can vermeden vatan değildir toprak
Rengi kandan verildi kumaş değildir bayrak
Bana da nasib olsun uğrunda şehit olmak
Varlığı için bu can kurban olsa helal/hak

Türkün kaderi bu asırlar boyu,
Çıkmadıkça canı değişmez huyu,
Bizi bölmek isteyen kahpenin soyu
iyi belle bunu
Bizim bu vatan

"Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor
Bir hilâl uğruna yâ Râb ne güneşler batıyor!"
Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın!
Here ü meco ettiğin edvara da yetmez o kitab
Seni ancak ebediyetler eder istiab!"


Sonsuzluğa emanet edilmiş, uğurlanmış
Mehmetçiğin artık neye ihtiyacı var? 0 şair
yetinmez; o şanlı şehide Mehmetçiğe hâlâ bir
makber tahayyülü içindedir, Kabe'yi getirip başına
dikecek, gökleri kubbe yapacak, yıldızları şamdan.

''Bu taşındır diyerek Kabe'yi diksem başına
Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına
Sonra gök kubbeyi alsam da rida namıyle
Kanayan lahdine çeksem bütün ecramıyle
Ebr-i nisanı açık türbene çatsam da tavan
Yedi kandilli Süreyyayı uzatsam oradan
Sen bu avizenin altında bürünmüş kanına
Uzanırken gece Mehtabı getirsem yanına
Türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem
Gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem T
üllenen mağribi akşamları sarsam yarana
Yine bir şey yapabildim diyemem hatırana''

En iyisi, Hakkın müjdelediği gibi, dûn-ü devletin
hükmüne râm olmak: Onu, milletimizin has
evlâdını, bizim Ülis'imiz, Mehmetçiği
Peygamber'in yanına uğurlamak...

"Ey şehit oğlu şehit isteme benden makber!
Sana aguşunu açmış duruyor PEYGAMBER"