Kırık Link Bildir! #121994 13-09-2006 06:23 GMT-1 saat
Dr. Paul Ruskin, öğrencilerine yaşlanmanın
psikolojik belirtilerini öğretirken bir olay okuyor :
* Hasta ne konuşuyor, ne de söylenenleri anlıyor.
* Bazen saatlerce anlaşılmaz şeyler gevelliyor.
* Zaman, yer ya da kişi kavramı yok.
* Yalnız, nasıl oluyorsa, kendi adı söylendiğinde
tepki veriyor.
* Son altı aydır onun yanındayım, ne görünüşü için
bir çaba sarfediyor ne de bakım yapılırken yardımcı
oluyor.
* Onu hep başkaları besliyor, yıkıyor ve giydiriyor.
* Dişleri yok, yiyeceklerin püre halinde verilmesi
gerekiyor.
* Gömleği salyalarından dolayı sürekli leke içinde.
* Yürümüyor.
* Uykusu sürekli düzensiz.
* Gece yarısı uyanıp çığlıklarıyla herkessi
uyandırıyor.
* Çoğu zaman mutlu ve sevecen, fakat bazen ortada
bir sebep yokken sinirleniyor. Biri gelip onu yatıştırana
kadar da feryat figan bağırıyor.
Bu olayı okuduktan sonra, Ruskin öğrencilerine böyle
bir hastanın bakımını üstlenmek isteyip istemediklerini
sorar. Öğrenciler bunu yapmayacaklarını söylerler.
Ruskin, kendisinin bunu büyük bir zevkle yaptığını
ve onların da yapması gerektiğini söyleyince öğrenciler
şaşırırlar.
Daha sonra Ruskin hastanın fotoğrafını dolaştırmaya
başlar.Fotoğraftaki hasta doktorun altı aylık kızıdır.