Daha Çok Beklersin

Söylesene bana ey yar!
Kime kimlere bu taş duvar?
Söyle de bileyim bu gözyaşı,
Neden nereye kadar?

Hani denizi görmeyen insanlar vardır.
Benim denizlerim gözlerindedir.
Hani semanın yalnızlığı kuşlar ölüncedir.
Göç zamanı mı geldi derdim nicedir?

İçimi sensizlikle ısıtıyorum.
Yüreğim yanıyor viraneyim her gece,
Ettin bulursun sen de bir gün,
Olsun şimdilik her şey gönlünce.

Ararsın da bulamazsın sıcak bir bakış,
Yüreğin yangın yeri olur; her nefes haykırış,
Uykuların bölünür ansızın ah çekersin,
Sonra ya utanırsın kendinden ya kahredersin.

İşte o zanman anlarsın ettiklerini,
Zalimane zamane genç kızı,
Ne merhem bulursun ne çare,
Adını koyarlar: kalp hırsızı.

Kıskançlığını vuslatlarda ararsın,
Kavgayı yalnızlıkla ödersin,
Umudunu sevda gemisine yüklersin,
Gelir mi sanırsın giden;
Daha çok beklersin...