#135039 27-10-2006 19:57 GMT-1 saat
Şiirlerin içinde kaybolmak;
şiirlerin beni boğmasını isterdim.
Bir bıçak çeksin ,vursun yüreğimden
ya da bir yangın çıkarsın yüreklerde.
O'nları terkettim diye ,
niye yar olmayanlara yaptığım gibi,
olmadı ama
ne o şiirler beni boğdu,
ne de terkedilen haince bıçakla
sırtıma dayandı ,kalleşcesine.
Beni ne ipte sallandırdılar
mahkemeye çıkarmadan,
ne de beni sigarasız bıraktılar,
son kurşunu atmadan.
Hatta bana Kadıköy'lerde,
Eminönü'lerde sandviç arası
fazla tuzlu balığın
yıllarca sonra aşırı soğanlı
tadını bile vermeye çalıştılar.
Ama ben bir damla kan bile veremedim!
Sitemlerinde haklı şiirlerim.
Aynı sitemlerde haklı olan
şair bozması;ben de.
Şiirler küfür eder,
şiir kitapları okunamamaktan
isyan etmekteler,
şairleri mezarlarında intiharı beklemekteler.
-illa öldükten sonra mı düzelecek - diye!
O.Veli Kanık belki şu anda,
gülmekte,acınacak halimize,
Kaybettiğimiz İstanbul çukurunda.
Şiirler,şairler nasıl sevilmezler?
Evet,
Ben aşığım böylesine.