yorgun geldim bu dunyaya kimse bilmez sonsuzluk benim olsa
fayda etmez oyle bir derde dustum ki hic sorma
katlanmak zor gucun yoksa
caresizlik gozlerinde can verirken
ellerimde sustun artik sen
soylerim ben senin yerine
iste ben boyle oldum gittim kendimi gomdum
sonra topraga sordum dunya boyle degildi
toprak dedi sen kordun