kanatlandı güvercin

KANATLANDI GÜVERCİN
aynı aşkın adamıyım ben
avurtları biraz çökmüş
gözler mor.
siyahın içinde gizli beyaz kırıntıları
bir yastığa baş koymuş beyaz güvercin
münevver asrın çocuğu değilim ben
zifiriliğe punto harfler eken
beyaz güvercin tüyünde
siyah kuşağın çocuğuyum ben
belkide güvercin kanadındaki
siyah kuşak benim ben.
korkmasın şiirime katılan biçareler
ne kadar acze karışsada şair
vakur tacını takarım şiir kahramanına.
yağmur, yıldız, gözyaşı,
gece, hilal hamuruydu şiirin
ebem kuşağı gibi renkli değildi kağıtlarım
ve güneş değildi ki sahipsiz kelimeler
zayi gözleri kamaştırsın.
mal mülk sevdadan mıdır
abı hayatı yüklememiz kalem ucuna,
işte bu son şiir,
bu devrik yazılar
keffaretidir suçumun.
çocukluğu isteksiz terkediyorum
hamuru feragat
anlar mı akılcığın heyhaat!!!
inzivaya çekildi gözyaşlarım
kar ını eritti şakaklarım
cellatlık zirveye çıktı
maxim gazinolarına sığmadı şeytanlar
inançtan emare kalmadı
dolduruluyor kadehlere çocukluğumuz
günaha karışıyor yaşım
yaşım bir çocuk!!!
şiir sızlatır yürekleri
anlaşılmamak korkusuyla şair
çocukluğu isteksiz terkediyor
hamuru feragat
anladın mı heyhaaat!!!

YASEMİN LALE

eh buda fena sayilmaz yani))hehe

98 yılında yazmıştım