Aydaki Sır ( Eminim Beğeneceksiniz)

Aya ilk ayak basan adam anlatıyor:

20 Temmuz 1969'da Ay'a ilk insan indi. Adı Neil Armstrong. Astronot Armstrong şu tarihi sözleri naklen yayın içinde de dünyaya duyurdu:

'Kartal inmiştir.' Apollo-11 personeli Aldrin ve Collins ile birlikte üç astronottan oluşuyordu. Ay'da yürüyen Armstrong inançları güçlü bir hristiyan idi. Ancak yolculuk boyunca birtakım şeyler 'Sansür' ediliyordu. Üç astronot birden 'Başka bir cisim' görmüşlerdi. Bütün konuşmalar bantlara geçiyordu.

ASTRNOT ALDRİN: Açık kitap gibi bir şey var burada, tam durgunluklar denizinin üstünde.'

ASTRONOT ARMSTRONG: 'İki halka gibi, daha doğrusu bir kitap gibi.'

ASTRONOT COLLİNS: 'Sekstantın odağını değiştirdiğimde bir kitap biçiminde olduğu daha iyi belli oluyor.

YER KONTROL: 'Ne diyorsunuz siz, ayda kitap mı var?

Tuhaflıklar bantlarda yer almaya devam ediyordu. Ertesi gün kitap yok olmuştu ama şimdi de bir parazit radyoyu sürekli meşgul etmeye başladı. İtfaiye arabasının sirenine benzeyen bir ses.

COLLİNS: 'Duyuyor musunuz? Şu sesi kesin yoksa kulaklarım patlayacak.'

YER KONTROL: Bu ses bizden değil, yabancı kaynaklı. Orada sizinle birlikte başkalarının da bulunmak istemediğine emin misiniz?

ARMSTRONG: 'Şimdi de bir müzik başladı. Yer kontrol, şu parazitlerinizi keser misiniz?'

YER KONTROL: 'Hiçbir arıza yok. Müzik oradan sizden geliyor.'

ALDRİN: Hiçbir zaman anlaşamayacağız galiba. Bu müzik sesi bizden gelmiyor.

Ertesi gün Armstrong, Ay'a ayak bastı 'Kartal indi' diyordu. İlk insan ay'da geziyordu. Birden yine o siren sesi gibi parazit geldi. Ama bu kez keskin seslerin içinde şu sözler bantlara geçti: 'RABBİ-EL ARDZ- DİNİ ENDAHU- İZA- KUN-ALİM'

YER KONTROL: 'Hey kim konuşuyor?'

Bu sırada Armstrong ayda yürüyordu. O müzik gibi ses bir daha başladı. 'Eşhedu enlailahe illallah'

YER KONTROL: 'Yine uçan daireler mi? Neydi o şarkının sözleri?'

COLLİNS: 'EŞEN MAHATMA RESSAMBALLA' filan dedi. Bu Hintçe.

ARMSTRONG: 'Tamamını dinledim. Kalbe bir huzur veriyor. Galiba Afrika radyolarından biriydi.'

ALDRİN: 'Frekans değiştirdim yine aynı ses. Bu ses Ay'dan geliyor. Radyo mesajı değil. İnanılmaz bir şey.'

YER KONTROL: 'Çıldırdınız mı siz? Havasız yerde ses yayılır mı?'

COLLİNS: 'Ne yani, yine uçan daireler mi?'

ARMSTRONG: 'Kitap biçiminde uçan daire olur mu?'

YER KONTROL: 'Bilinmeyen bir hastalık, uzay vurgunu mudur nedir? Bu sesler, kitap, melodi, hep hayal olmalı.'

ARMSTRONG: 'Hayali kamera çeker mi, hayalet bir ses teyp bandına kayıt olur mu?'

YER KONTROL: 'Peki havasız ortamda ses yayılır mı?'

Sonra Armstrong ve Apollo-II Astronotları salimen dünyaya döndüler. Bantlar yeniden dinletildi. Bu sırada NASA'da görevli olan Mısır asıllı Faruk El Baz'a danışıldı. Ay'da okunan bir mesajın sözlerinin 'Arapça kutsal bir cümle olduğuna' ilişkin bilirkişi raporu verildi. Daha sonra aynı cümleyi Apollo-16 astronotu 'Worden'de işitti. Aslında hiç kimse tatmin olmamıştı. Belki UFO, belki başka birileri ama Ay'da bir mesaj vardı. Armstrong hiç mi hiç tatmin olmuyordu.

Bu sırada astronotlar dünyayı geziyorlardı. Gittikleri her yerde büyük bir ilgi ile karşılanan astronotlardan Armstrong'un yolu Mısır'ın başkenti Kahire'ye düşmüştü. Armstong kendisine gösterilen rağbetten memnundu. Bu sırada olan oldu.

Armstrong irkildi 'Hey, bu müzik sesi ne?'

Mısırlılar gülmemek için kendilerini biraz tuttular. Sonra da cevap verdiler 'O müzik değil,
Ezan.. Kilise çanları neyse, Cami'nin de ezanı odur.'

Armstrong, 'Ben bunu daha önce de işittim.'

Elbette işiteceksiniz, dünyada bir milyara yakın Müslüman var. Hangi ülkeye gitseniz mutlaka ezan okunur.

'Ben, dünyayı kastetmiyorum, bu sesi Ay'da duydum.'

Armstrong'un yüzü kireç gibiydi: 'Aman Allah'ım, Seni şurada yanıbaşımda değil, ta Ay'da
buldum.

Uzun bir süre Armstrong'dan ses seda çıkmadı. Sonunda bir açıklamada bulundu: 'Ay'a Besmelesiz ayak basmışım. Besmeleyi şimdi çekiyorum Artık ben de müslümanlardanım..'


(Umarım Beğenmişsinizdir.. SaygıLar)

SaoL Kardeşim :)

adam hak yolu bulmuş.

NASA kurmayları astronot yapabilmek için adam aramaya başlayınca adres Neil'e çıkar. Hani boysa boy, kiloysa kilo, merak desen tonlarca, doğrusu böylesini arasalar bulamazlar (1962).
Zira bu vazifeyi talep edenler fizikten, kimyadan, astronomiden anlamalı, bedenen sağlam olmalıdırlar.
Vücud zindeliği olmazsa olmaz şarttır, çünkü uzayda hava bulunmaz. Kıyafetinizde iğne ucu gibi bir delik açılsa gözleriniz dışarı fırlar. Gök ya dondurucak kadar soğuktur, ya da kızartacak kadar sıcak. Yerçekimi olmadığı için astronotlar havada yüzer, boşlukta kulaç atarlar. Bunun eğlenceli olduğunu sanmayın bizim gibilerin içi dışına çıkar. Sonra ani basınç değişiklikleri adamı bayıltır, bu yüzden kıyafet şişer, vücudunuzdaki kanı beyninize pompalar.
Hepsi bir yana def-i haceti gelen astronot pantolununu çıkaramaz, iğrenç bir şey ama bilerek ve isteyerek altına yapar.
Projenin adsız kahramanlarından biri Prof. Dr. Faruk El-Baz'dır. Nil Deltası'ndaki Tûk el-Aklâm köyünde dünyaya gelen profesör, bir imam hatip çocuğudur. Babasının teşviki ile Kahire-Eş- Şems Üniversitesi'nden mezun olur, doktorasını Missouri Üniversitesinde, doçentliği Heidelberg Üniversitesinde tamamlar. Onun çalışmalarını dikkatle izleyen Amerikalılar “Uçuş Eğitim Dairesi”ne başkan yaparlar.

Ehlen ve sehlen
Yanisi şu ki Neil Armstrong'u da o eğitir, zaten bütün astronotları o eğitir ve bu yüzden adı King'e (Kral) çıkar. Faruk el Baz'ın kıymetini uzaydan dönenler daha iyi anlar. Zira hocaları ne demişse onunla karşılaşır, sanki daha evvel gitmiş görmüş gibi rahatlarlar. El-Baz'ı Ruslar da takibe alır, 1973-1975 yılları arasında gerçekleştirilen Apollo-Soyuz projesine katılmasını arzularlar. Üstadın müdahil olduğu projeleri, aldığı ödülleri yazsak bu sayfa dolar ama mevzuyu dağıtmamakta yarar var.
Hasılı Apollo personelini eğiten Mısırlı Faruk onlara zaman zaman Arapça hitap eder birkaç kelime de olsa Kur'an lisanına aşina olmalarını sağlar. Hatırlarsanız Apollo uçuşları üçlü astronot gruplarıyla yapılır, ikisi ay modülü ile uyduya iner, üçüncüsü ise kumanda gemisiyle yörüngede tur atıp irtibat sağlar. İşte o gün de Endeavour'da bulunan Worden, Houston'a seslenip raporunu sunar. Prof. Faruk'un ana merkezde bulunduğunu duyunca çok sevinir ve “Marhaba ehl-el erd, min Endeavour aleyküm selâm” (Merhaba dünya ehli, Endeavour'dan hepinize selam) deyip hocasına bir jest yapar.
Bunu duyan amatör telsizciler heyecana kapılır, “fezada ezan okundu” diye ortalığı ayağa kaldırırlar. Sonra hadiseye takla attırırlar. Efendim Neil Ay'da ezan işitmiş de, imana gelmiş filan... Bizim saf halkımız da birine bin katar, adamın ne hacılığını ne de hocalığını koyarlar.
Halbuki ezan-ı Muhammediyi işitmek için Ay'a gitmeye ne gerek var?!. Yeryüzünde müezzin sesi bir an bile kesilmiyor. Ama beyimiz İslam ülkelerine dönük telekulaklar montajlıyorsa o başka!..
Hadisenin merkezindeki isim Faruk el Baz dahi bu söylentilerden rahatsız olur, “Neil'le hâlâ görüşüyoruz” açıklaması yapar, “şu anda 75 yaşında, Ohio'da yaşıyor, Müslüman olmadı. Eğer günün birinde İslâm'ı seçtiğini açıklarsa elbette mutluluk duyarım. Ancak 1400 yıllık dinimizin ve şu muhteşem medeniyetin ona ihtiyacı yok. Olamaz da!”
Doğrusu Anthony Quinn ve Kaptan Cousteau için de benzer şeyler söylendi ama onlar zahirlerini düzeltmek (içini bilemeyiz) gibi bir çaba içinde bulunmadılar.
İslamiyet'e saldıranlar da bundan malzeme çıkardılar, akılları sıra Müslümanları alaya aldılar.
Bir Batılının dinimize yönelmesi İslam'ın şerefini artırmaz.
Gelen kendini kurtarır, gelmeyen kendini yakar.
O kadar...

hah işte böyle güzel şeyler paylaş. çok güzel eline sağlık

tŞk eDerim. Beğendiğinize Sewindim :)

eline saglık

çok güzel
eline sağlık

aslı asatarı yoktur bilginiz olsun gerekli açıklama yukarda yapılmıştır...dileyene kaynak ibraz edilir.

edit: buyrun

bağlantıyı göster (facebook ile) bağlantıyı göster (klasik üye girişi ile) google da daha geniş bir aramada yaptırabilirsiniz konuyla ilgili...