Ben, arkandan sadece baktım. Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
"Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi O karanlıkta yolumu kaybedeceğim"
diyecektim sana.
Konuşamadım... Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu bacağımı bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
Ağlayamadım...
Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin Sen adım adım uzaklaşırken benden
!!!Çöküp kaldı bedenim olduğu yere Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.!!!
Kalkamadım... Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum Hazırdım gidişine,
Kaçak zamanları yaşıyorduk Zaman bitecek ve sen gidecektin Bense,
gidişinin ertesi günü Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım.
Başlayamadım... Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken? "Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "seni seviyorum" dedin mi?
"Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyorduki.
Duyamadım... Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi Binlerce kilometre uzakta da olsan,
iki metre ötemde de farketmiyordu.
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu. Kurtulmalıydım senden,
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
Kurtulamadım... Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydım Anıları bir sandığa koyup hayatı bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım... Gittin...
Bir okyanusun ortasında tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.
Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni, Bil ki; seninle birlikte sevdanı da
taşıyacağım yüreğimde, Bil ki; seni Unutamadım...