--->ANLADIM...

Bahçenin suyunu kestiler, çiçekler soldu. Meyveler döküldü ve yapraklar sarardı.

Dünya dikenlere kaldı..

Kapının önüne gül diktim, sarmaşık ektim. Gelip geçenlerin içi açılsın diye.

İnsanlar gülleri kopardı. Hayvanlar gülleri yedi.

Geriye yine dikanler kaldı.

Olmayan bahçenin bahçıvanını buldum. Onun yanına çırak girdim.

''Dertlerden dert dikenlerden diken beğen '' dedi

Anladım ki, işe derdimi sevmekle başlamalıyım.

Birdenbire iç dünyamda bir çığlık dolaştı.

Çilesini çekmediğin şey senin değildir..

ANLADIM..

Herkes bir şeye sahip çıkarken benim payıma din düşmüştü.

Ona sahip çıkmak istedim,

Ateş mi ateş.. Elime aldım yanıyordum.

Bıraksam dinsiz kalacağım..

Ve... Ben dinimi sevdim..

Ve..

Ben şimdi;

Gül kokulu yarin peşindeyim..