Gözlerine bakınca kendimi kaybettiğim hatta bütün dünyayla o saniye ilişkimi kestiğim sevgili.....
Sevgili diyorum evet çünkü...
Bende sevgili bende yar bende yüreksin sen...
Belki 100 yıl da geçse asla söküp atamayacağım kalbimsin sen...
İnsan kalbi olmadan yaşayabilir mi..?..
İnsan kalbi olmadan da yaşar belki ama ben sensiz asla yaşayamam...
Sen farkında değildin ama benim içimde fırtınalar kopardı.
Sen farkında değildin ama ben uçurumlara bırakırdım kendimi savunmasız...
Sen farkında değildin ama biliyor musun?
Ben senin bir lafına yakar yıkardım dünyayı...
Senin bir gülüşüne senin bir dudak kıvırışına durdururdum geçen zamanı...
Sen yeter ki gül sen yeter ki bana askım de ben satardım anamı babamı en yakın arkadaşımı...
Sen yeter ki bana benimsin de...
Verirdim sana ruhumu da...
Devlerin aşkı büyük olur sevgili...
Dev gibi bir sevda var o küçücük yüreğimde...
Sen bilmesen de sen anlayamasan da sen sevmesen de sevemesen de ben de dev gibi sevda..
Hala ulaşılmaz hala dokunulmaz...
Sen bilemedin her gece rüyalarına girebilmek için Allah a yalvardığımı...
Sen bilemedin beni ne çok üzdüğünü ne çok ağlattığını...
Sen bilemedin sana bakmaya bile kıyamadığımı...
Sen bilemedin sana şiirler destanlar yazdığımı...
Sen bilemedin her salise seninle nefes aldığımı...
Sen bilemedin neleri kabullendiğimi zoruma giden neleri sineye çektiğimi...
Sen tanıyamadın beni anlayamadın...
Beni duyamadın...
Çıldırmışçasına seslendim sana..
Yankısı döndü dolaştı..
Senin kapıların bana kapalı..
Kendi sesim yine bana ulaştı...
Anladım ki beni hiç duymayacaksın...
Olsun..
Sen duymasan da anlamasan da asla ama asla vazgeçmeyecek bu kalbim...
Benliğim mantığım vazgeçse de asla yenilmeyecek kalbim onlara....
Çünkü o cennet gözler saklı orda....
Baktığım zaman kendimi cennette sandığım gözlerin....
Haykırmak istiyorum işte bunu bütün dünyaya yüksek bir tepeden...
Bütün canlılar duysun sesimi diye...
Çiçekler böcekler bile....
Haykırıyorum işte...
Aşığım o cennet gözlere...