karpuzaaaa o kendını bılıyo 2

Adı Ayrılık

Senin adın da mı ayrılıktı
Sensiz geçen akşamlarımda
Ve sensiz uyandığım her sabahımda
Benimle birlikte değil miydin

Benim denizlerim mi kirliydi
Yoksa sen mi yanlış tanıdın beni
Bitmek bilmeyen ızdıraplarımda
Beni yalnız mı bıraktın yoksa
Evet benim denizlerim kirliydi
Izdıraplarımda yalnızdım
Uyandığım her sabahımda tek başınaydım
Ama senin yokluğunla yanan gecelerimde
Bir çare bulamadım hasretinle kavrulan yokluğuna
Umutla uyandığım her sabahımda
Dünyamın adını ayrılık koydular
Sararmış bir yaprak gibi oldum akşamlarımda
Düşlerimde, umutlarımda soldum bir bir
Zindan edilmiş bir mahkuma döndüm
Sanki ellerime bir kelepçe takıp
Hiç uslanmayan bir suçlu gibi mahkum edildim

Şimdi kurudum yapraklarımı döktüm
Artık sabahlarım yok gecelerim zehir zemberek
Ayrılık koymuşlar her şeyin adını
Bırak ta benim adımda sensizlik olsun


ahmet Tarım

Seni beklemek,

Bir yerlerde var olduğunu bilmek,

..ve bir gün geleceğin günü sabırsızca beklemek.

Belki çok yakında gelip beni bulacaksın,

Varlığını hissettiğime göre, sende beni aramaktasın.

Ben buradayım.

Eş ruhum...

Gel bul beni...





sensizliğin ilk günü-

içimde nasıl bir sızı var bilmelisin..nasıl da yanıyor yüreğim..

ardından iyi dayandı diyorlar benim için..oysa içimde ne yangınlar var..alevlerimi körükleyen ne fırtınalar çıkar..dayanamıyorum..bilmiyorlar..


vefat etti ya da onu kaybettik diyorlar..ben "o öldü" diyorum sorana..kelime oyunları seni geri getirmeyecek biliyorum..!acımı da hafifletmeyecek..!

onu kaybettik demek,geri bulabiliriz anlamına mı geliyor sanki..!


canım yanıyor..nefesim daralıyor..kollarımdan seni alan azrail benden de bir parça almış sanırım..yaşa(ya)mıyorum..!


odamdan hiç çıkmıyorum..resimlerimiz var yan yana ,omuz omuza..ama sen yoksun..gözlerin yok..


"kafamı duvara yasladım,omuzların yanımda yok.."


her telefonda o hep boğuk gelen sesini özlüyorum..kapattım telefonu,hiç açmıyorum..başka sesler duymaya dayanamıyorum..

hep senin olduğun kavramlara başkalarını yakıştıramıyorum..!katlanamıyorum..!


bu daha ilk günüm..her gün büyüyücek yaram..sensizlik her an daha fazla acıtacak biliyorum..
her gün beni aldığın köşe başına gidemiyorum..yokluğun geliyor aklıma..yanımda olmasan da var olduğunu bilmek yetiyordu bana..sensiz bir dünya düşümde bile yoktu..şimdi gerçek oldu..


sevmediğin ne varsa eskiciye verdim..ve tek damlasına kurban olduğun gözlerimi yaşlara teslim ettim..


sanma ki tek başına can verdin...ben seninle birlikte bir yarımı toprağa verdim...

Sana ne sözler birikti, bir bilsen.


Şarap tadındaki kokunla sevdalı tenime doğuyor önce güneş, sabahın ilk ışığını gören gözlerime doluyorsun sonra... Kalkıp aynadaki yüzüme bakıyorum, sen varsın, anla. Sana bakıyorum, gözlerimin içindeki kendime. Nedeni yok, nedensiz buluyorsun yolunu, biliyorsun çünkü; sana ait kaldığımı.


Sana ne sözler birikti, bilsen...


Gülümsüyorum sokakta insanlara. Sabah değil aslında, ben öyle görüyorum. Gözlerinin içindeki sevda nefesi geliyor peşimden, bekliyorum, anla. Martılar düşüyor yine bir bir, ama gülümseyerek ve gagalarında avuçlarıma bıraktıkları sana ait kırıntılarla...


sana ne sözler birikti, bir bilsen... Önce içli bir özleyiş sarıyor beni, sonra ayrılığının sesi. Peşi sıra vuruyor ellerimi sustukça sen; biriktiriyorum ben de istemeden...

Seni seviyorum, ben sana sevdalı melek; sözlerimi biriktirirken, gözlerinde kalacağım için gözbebeklerime dolduruyorum hayatı...

Anla, ben seni anlatamazken; yüreğimin sesini bekliyorum...

İnan, seni sevmelere doyamıyorum....

....


İçimden tuhaf şeyler geçiyor. Sanki içimde ağlıyorsun. Yokluğu sırtından vuran garip bir ağlayış bu. Bırakıp gittiğini düşünürken bile gidemediğini gördüğün için ağladığını söylüyor gözlerin, sağ yanına topladığın saçların karanlığın ıslak tekerlemesine karşı çıkmış; bana gülümsüyor... Gör hadi...

Aslında gelmen için sebepler vardı ellerinde, gelebilmen için... sevdalı bir tenin kokusu vardı hala içinde, belki de sen bu yüzden ağlıyordun...

Bildin işte; yalnızlığın yaralı vucudumdan ağrısız bir ölüm akıp dudaklarımdaki dört mevsim değil artık bendeki; sensin.

Aradığım, sesimin en işlek caddesinde bana gülümseyenim, sigaram bittiğinde nöbetçi tiryakimsin artık sen...

Bildin işte, ağladıkça, bir istanbul tramvayında kaybolan yolcumsun içimde. Üstü başı açılmış denizimin fenerisin artık sen...


Hadi durdur karesini hayatımın, kopsun sensizliğimin filmi. Yazılamamış bir öyküden dön artık, uykumun sağrısına uzandığımda gel, gel, gel yine yeniden...

Sen içimde ağlıyorsun... Göğümle yerin arasında savrulan rüzgara bakıp; içimdeki yaralı kanatlara dokunuyorsun. Dudak kıvrımlarındaki uçuğa benzer hikayelerin için; sen meleğim, sen içimdeki bize ağlıyorsun...

Gözlerini sakladığın yerden çıkarıp bak hadi, zulasında beşinci kitap gibi sakladığın hikayenin ilk sayfalarını oku gizlice, tanrıya sor. İçimde özgürce yürüyen adımlarından kalbinin berraklığı gibi toza bulanmış yollarımı sor...

Hadi açtım damarını kuytusunda sakladığım seninle dolan hayatımın, boğ karanlığı, sil artık sensiz yazılanları...


....


Sen içimde ağlıyorsun, gecemin aylak saatlerinde yönünü çalan sevdalı bir melek gibi tanrımın sözlüğündeki gülümsemeye döküyorsun herşeyini... Sen içimde umutla ağlıyorsun, sen... Sen bende kendini bulduğun için, sen biz için yakılan sevda ağıtlarına ağlıyorsun...

....


Sana ne sözler birikti, bir bilsen...

Ama söyleyemediklerimi sen anla, hadi; bir martının kanatlarının tenindeki ışığından anla, üstüne hangi gülüşü taksan sana yakıştığından anla. İçimdeki ağlayışından...

Seninle bir sabahtı ve seninle gelendi herşey. Gündü, güneşin tam ortasıydı yedi tepeli şehre benzeyen gözlerin. Geceydi, aşkın sızışıydı sanki tenindeki terin. Sendin, hücremin duvarlarını yıkan, ve sendin saçlarını tel tel ayırırken bana ait şarkılar mırıldanan..

Hatırla, söyle derdin, bir şarkı da sen mırıldan...


Duyuyor musun; sen içimde gülerek ağlıyorken sahibini bulan kelimelerle sunuyorum şarkımı. Ezgisini yazdıkça, özleminden kırılan notalar haykırıyor sana, dinle... Kaçıncı perdesindeyse bu gece; ilkyazdan seslerle fısıldıyorum kulağına, dinle...


....


Farkında mısın; hangi ışığı kaldırsam altından sen çıkıyorsun artık. Dolunay akşamüstlerime geliyor yavaşça, ve sen ansızın vuruyorsun ayın bu halini, dönüyor, ardına bakmadan kaçıyor, farkında mısın?

Farkında mısın, kaç çıkmaz sokağın duvarlarını yıktın içimde. Kaç kaldırımı dizdim yeniden, kaç ağaç diktim,


görüyor musun...


alıntı

nurra kardes kalemine saglık
senin yazdıkların yanında bişe yazamıom

Bugün gibi uzun yıllar oldu yoksun, yüreğimin diğer yarısı.
Gidişini hatırlamak istemiyorum.Hangi mevsim,hangi ay, hangi yıl…
Asırlar geçmiş gibi, bir yandan da sanki dün gibi varlığın… öyle değil mi?
Alev alev yanan şu yanı başımdaki özlemin mi, yoksa ben mi?
Bilmiyorum yüreğimin diğer yanı,bilmiyorum.
Acıya dayanmak mı şimdi bu benim yaptığım?Birşeyleri kabullenmek mi, mecburiyet mi?
Olsun.senin parçanım ya, ben zaten bir SEN'im ya Tek tesellim bu.
Günler nasıl da geçiyor farkında olmadan.. Neler yapmışım, nasıl yaşamışım sensizken? Düşünüyorum şimdi.
Cevapsız bıraktığın mektuplarım gözü yaşlı.
Her an çıkıp gelecekmişcesine pusuda ürkek bakışlarım..

Geçende seni rüyamda gördüm,yüreğimin diğer yarısı!
Uzaktaydın.bana gülümsüyordun sadece, o dünyalara değişmeyeceğim sesin yoktu
bense yıllardır hasret kaldığım o kelimeyle haykırıyordum sana.
Bir an öyle bir baktın ki o çakır yeşili gözlerinle. Sustum.”Sus.” dedin çünkü gözlerinle.
Kısa bir an sürdü bana hasretle bakışın.Dermansız bacaklarım tutmadı yürümek istedim düştüm. Bir an elini uzattın ama uzaktın. Sonra çektin elini, daha dokunmadan ellerine yüreğimin diğer yarısı..
Ve o hiç olmaması gereken an oldu.. Uyanmak.
Seni aldı benden gerçek hayat.
Yine yokluğun vurdu soğuk bir beton gibi yüzüme.

Efendim… Ne dedin? –ağlama mı??
Yoo ağlamıyorum yüreğimin diğer yarısı, Sadece yıldızlar düşüyor gözlerimden.
İlle de bu oyuncağı isterim diye şımarıklık yaptığım günler geldi aklıma. Gülümsedim.
Asıl o günlerdeymiş huzur.
Beynimizin içinde kalan o eskimeyen hatıralardaymış bir yudum sevinç.
Zaman eskitmiş her geçen gün bizi.

Bugün yokluğuna sarılıp uyusam diyorum.. Resimlerine bakarım önce,
Eski bir şarkının içinde seni bulurum.. biraz düşer yıldızlar gözlerimden
Sonra da Gözlerinle uyurum…


---alıntı---




teşekkürler arkadaşim okuyan gozlerine sağlık