Erzurum Şiirleri Antolojisi'nden..
Seni ele seviremki
Seni ele seviremki!..
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim, işde ele!
Seni görende bir hoş oliiiir, olir ölirem
Ahşam olir, davar, nahır, mal gelir
Komlar, ahırlar dolir
Sayiram sayiram biri esgik
Bi daha sayiram
Bi de bahiram ki tamam
Ama üzülirem;
Çünki sen gelmirsen
Diyacahsan niye?
Bennam, işde ele!
Yassi olir;
Sekide eymek yiyecağam
Civil lavaşi dürüm edir, tam kıtliram
Sen ahlıma gelirsen, yiyemirem
Sen ahlıma gelirsen, boğazımda dügümlenir
Gene diyirsenki, niye?
İşde ele...
Anam örtüleri sarir...
Gendi gendime yiyirem.
O da gidir, külli biçare galiram.
Gözlerim süzilir, uyuyacağam, uyuyamiram.
Gafam garişir yüreğim sıhışir,yatamiram.
Gene diyisen niye?
İşte ele...
Guşluğa doğri daliram.
Hayal, hülya görirem, sanki yanımdasan
Sevinir ele bir hoş oliram
Bir de ayıliram ki, yasdığa sarılmışam
Diyecahsan, niye?
Amaan işde ele...
Sabah olir, horozlar ötir, gün doğir
Galhiram, tavuklara, culuhlara yem verirem
Culuhlari (hindileri) dutir dutir öpirem;
Onları bile sene benzedirem
Saggın deme niye
Ne bilim, işde ele...
Gün gibi gelir, ay gibi gidirsen.
Beni yiye yiye bitirirsen
Hep ömrümden götirirsen.
Seni sevdiğimi de çoh ey bilirsen.
Diyirsen ki niye?
Bilirsen işde ele
Babam beni gapıya (sokağa) goymir diyirsen
Ey halt yiyirsen
Gomşulara, emin, ezen (teyze), bibin (hala) gile gidirsen
Madem ele çıh cama, tırhıca gel
Yüzün görim, bu da bene yeter
Saggın deme niye?
Ne bilim...
İşde ele...
