Kırık Link Bildir! #239840 21-07-2007 17:01 GMT-1 saat
(Türkiye Gazetesi Çocuk Dergisi'nin 1986 yılındaki şiir yarışmasında birinciliği kazanan,ölmek üzere olan bir annenin kundaktaki kızı için yazdığı şiir.)
Verem imiş,hastalığım,dediler ki;"Çaren yok!"
Yanıyorum hararetten ,bir yudum su veren yok.
Bu hastalık,kırdı benim,kanadımı kolumu,
Ben yavruma doymamışken,ayrı koydu yolumu.
Öleceğim,ciğerparem,iyi dinle sçzümü,
Canım yavrum,belki artık hiç göremem yüzünü.
Kimse yok ki bırakayım,seni emin ellere,
Sen ağlarken,ben kabrimde,bakar mıyım güllere?
Ne olursun,hiç ağlama,çatma hilal kaşımı!
Kimsesizsin minik yavrum,kimler silsin yaşını?
Kimler seni doyuracak,kimler seni saracak?
Kimler;"Yavrum gelin olmuş."diye hayal kuracak?
Ah bilseydin,senin için,ne hayaller kurmuştum,
Birgün kızım büyür diye,hep düşünüp durmuştum.
Bu feryadım sitem değil,ben razıyım kadere,
Körpe kuzum,minik kalbin,dayanır mı kedere?
Küçücüksün,dünya seni,harap eder bebeğim!
Seni böyle kundağında,nasıl koyup gideyim?
Yapayalnız,çekemezsin bu hayatın derdini,
N'olur yavrum,sakın üzme,harap etme kendini!
Son bir defa,kundağını,sarar iken ağladım,
"Allah Büyük,Seni Korur."deyip ümit bağladım.
Birgün büyür,düşünürsen,"Annem-babam kim?"diye,
Bir Fatiha oku yeter,senden bize hediye.
Gel son defa,koklayayım,nefeslerim sıklaştı,
Karşımda dur,seyredeyim,ölüm vakti yaklaştı.
Ne o yavrum,ağlıyorsun,sus ağlama bir daha!
Gidiyorum,artık seni,ısmarladım Allah'a!
Sevda Orhan/Adana
Bunu ilk beğenen siz olun
Hata Oluştu
