şiir defterim

Dışarıda yağmur var, ben seni ağlıyorum.
Elimde kadeh, seni içiyorum.
Yüreğimde bir sızı...
"Seni Seviyorum..."
Diye başladı aşık yüreğimin şiir defteri.
İçinde en çok da hüzün makamlı şiirler vardı,
Sevgiliye yazılmış.
Aslında hepsi umutsuz vaka,
Hepsi çıkmaz sokak, hepsi keşke...
Şiir defterime bir baksan,
Gülen yüzlü mısralar bulamazsın.
En zayıf yönümdür şiir defterim,
En görünmeyen, en gizli, en sır yanım...

Aslında umutsuzluğumun,
Çaresizliğimin adıydı şiir defterim.
Kimseye anlatamadığım,
Kimseye okuyamadığım şiirlerimdi.
Hep yüceltirdim sevgiliyi, ilahlaştırırdım.
Hepsi de kıçıma tekme vurur, yüzümü kızartırdı.
Ben yine uslanmaz, yine severdim.
Her sevişimde bir sayfa daha eklenirdi
Şiir defterime, kara defterime.

Okursan anlayacaksın,
Hep de kötü değildir şiir defterimin anıları.
Çoğunda gözyaşım vardır, sevgiliye akıtılmış.
Bazen türkü bile yakılmış "GÜ LYÜZLÜM" diye.
Şiir defterim benim karanlık yüzüm,
Suskunluğumun sesi.
Ve ben yine bir şiir yazıyorum,
Yine aşığım, yine seviyorum...