Çanakkale'de Fransız Generali Ağlatan Olay!

Çanakkale savaşlarında Fransız kuvvetlerine komuta eden General Guro,yurduna döndükten sonra savaş hatırasını şöyle anlatır:

"Fransızlar,Türkler gibi mert bir milletle savaştıkları için çocuklarınızla daima iftihar edebilirsiniz.Hiç unutmam.Biraz evvel doğa,çevremizde en nefis güzellikteydi.Ve şimdi savaş sahasında dövüş bitmiş,o güzelim tablo kan revan içinde kalmıştı.Yaralı ve ölülerin arasında dolaşıyorduk.Az evvel Türk ve Fransız askerleri süngü süngüye gelip ağır zaiyat vermişlerdi.Bu sırada gördüğüm bir hadiseyi ömrüm boyunca unutamayacağım:

Yerde bir Fransız askeri yatıyordu.Bir Türk askeri kendi gömleğini yırtmış,onun yarasını sarıyor,kanlarını temizliyordu.
Tercüman vasıtasıyla bir konuşma yaptık.
Niçin öldürmek istediğin askere şimdi yardım ediyorsun?
Mecalsiz haldeki Türk askeri,şu karşılığı verdi:
-Bu Fransız yaralanınca yanıma düştü.Cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı.Bir şeyler söyledi.Anlamadım!Ama herhalde annesi olacaktı.Benimse kimse kimsem yok.İstedim ki o kurtulsun,anasının yanına dönsün!

Bu asil ve âlicenap duygu karşısında hüngür hüngür ağladım.Bu sırada emir subayım Türk askerinin yakasını açtı.O anda gördüğüm manzaradan yanaklarımdan sızan gözyaşlarımın donduğunu hissettim.Çünkü Türk askerinin göğsünde,bizim askerinkinden çok daha ağır bir süngü yarası vardı.Ve bu yaraya bir tutam ot tıkamıştı!!

Az sonra ikisi de öldüler!...

Bir Hilal Uğruna Çanakkale/ Bilal Eren & Hakkı Karatekeli

paylaştığı için çok teşekkürler... bu hikayeden alınacak ders çok .

Güzel bir paylaşım, Fransızların tümünün bizi böyle tanımasını isterdim.

askerimiz işte böyle bir ruhla kurtardılar vatanımızı allah onlardan razı olsun.

Çok güzel. Tüylerim diken diken oldu okurken..

Paylaşım için teşekkürler




belki okumayan biri vardır diye yorum yazıyorum..

Çok Güzel Böyle Yazıları Okudukça Gurur Duyuyorum.
Bu Arada Arkadaşlar Bu Hikaye Değil,Hikayeler Gerçek Olmayan Hayali Yazılardır.

bir hocamız bahsetmişti kendisi istanbul üniversitesinde öğretim görevlisiydi aynı zamanda, çanakkaledeki bataryaları ziyarete gelen yunan gazileriyle görüşmüşler ve o yıllar adına bi kaç anı anlatmış yunan gazileri; çanakkalede bizi korkutan bilinmezlikti çünkü türklerin hiç bi hareketi hiç bir tavrı bizimkine benzemiyodu savaştığı düşman askerini savaştan sonra sırtana yüklenip revire taşıyolardı kendi suyunu paylaşıyodu biz buna anlam veremiyoduk ve bunlar nasıl bi toplum diye aramızda konuşuyoduk ve anlayamadığımız için bizim için hep bir bilinmezdi...insan bilmediğinden korkar çekinir...bu konuşmanın hemen peşinden de şunu eklemiş o yunan gazi; artık türk toplumunun davranışı olsun kültürü olsun bizden pek farkı kalmadı...''insan bilmediği şeyden kendisinden farklı olandan korkar, çekinir ve saygı gösterir''