Yaşlı bir bey, sabah erken evinden çıkmış, yolda ilerlerken, bir bisikletlinin
kendisine çarpması ile yere yuvarlanmış ve hafif yaralanmış.
Sokaktan geçenler, yaşlı adamı hemen en yakın sağlık birimine ulaştırmışlar.
Hemşireler, adamcağızın yarasına pansuman yapmışlar, ama 'biraz beklemesini ve röntgen çekerek her hangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini' söylemişler.
Yaşlı adam huzursuzlanmış ve 'acelesi olduğunu, tetkik istemediğini'söylemiş.
Hemşireler merakla acelesinin sebebini sormuşlar.
Adamcağızda:
"Karım huzur evinde kalıyor, her sabah onunla kahvaltı etmeye giderim, geç kalmak
istemiyorum." demiş.
"Karınızın, siz gecikince merak edeceğini düşünüyorsunuz herhalde."demiş hemşire.
Adam üzgün bir ifade ile "Ne yazık ki karım Alzheimer hastası ve benim kim olduğumu bilmiyor." demiş.
Hemşireler hayretle: "Madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor, neden her gün onunla
kahvaltı yapmak için koşturuyorsunuz?" demişler.
Adam buruk bir sesle
"Ama ben onun kim olduğunu biliyorum." demiş.
SEVDİKLERİNİZİN KİM OLDUĞUNU
ASLA UNUTMAMANIZ DİLEĞİYLE ! Alıntı