Bazen..
Bazen yaşadığını farkeder insan
Bazen sorumluluklarını hisseder..
Benliğini kabullenir..
Yaşamak bazen bir dala tutunabilmek demektir..
Bazense boyunuzu aşan dalgalarla boğuşmaktır..
Kimisi için amaçsızcadır,
Kimisinin idelleri vardır..
Bazen yanınızdakileri hissedersiniz..
Bazen yanlızlığınızı keşfedersiniz..
Aslında bir buğday gibidir insan..
Koskoca kar tabakalarının altında yaşamaya çalışır..
Kar sularını emerek beslenir hep..
Acıları ile büyür ve yetişir..
Mutlulukları ona birşeyler katmaz..
Hayata asıl asılmasını sağlayan acılardır..
Acı çekmek kimisi için acı hissetmektir..
Kimisi içinse bir fırsattır ve hayatı öğrenmektir..
Bazen güvenir insan..
Yorulduğunda yaslar kendini birine..
Hayatı bazen güvendikleriyle birlikte yaşar..
Bazen güvendiklerinin aslında bir hayal olduğunu görür..
Dost bildiklerinin sadece istekleri olduğunu hisseder..
Acı çeker çekmesinede,
Onu en çok ihanet üzer..
Kimisi kabullenir ve yaşar yine..
Kimisi geçmişi ile bir bütün gibidir belkide..
İnsan insan olduğunu her zaman bilemez..
Her zaman saygınlığını hissedemez..
Bazen düşünmeyi başaramaz..
Sadece konuşur amaçsızca,
Ama kaybettikleri olduğunu anlamaz..
Hayal kurmak şurup gibidir bazen..
Aslında güzeldir ve hayata bağlar..
Ama gerçekleşemeyeceği endişesi
Onu yas tutmaya zorlar..
Müziği dost gibi görür..
Yazmayı arkadaş gibi..
Okumayı ise anne baba gibi..
Ama herşeyin içinde yanlız değildir insan..
Asırlar boyuncada yanlız kalmayacaktır..
İnsanı üzende insandır , mutlu edende..
Mutlu olmak için çaba harcayanlar kazanacaktır bu savaşı..
Zaferi umutlu olanlar tadacaktır..
Zaferi tadmak isteyenler
Yapabildiklerini va yapabileceklerini bilenlerdir..
Yapabilecekleri ile hayal kuranlar..
Zaferle yaşayacaklardır..
