Kırık Link Bildir! #252076 01-09-2007 18:38 GMT-1 saat
Üç kişilerdi... Bir aşkta üç kişi... İkisi çaresiz Biri habersiz... Üç kalp var ortada İkisi birbiri için çarpıyor Biri onları izliyor... Kız, sevgilisi ve en iyi arkadaşıydı bu üçlünün adı... Aslında o kadar güçlü ve kopmazdı asla bu üçlünün birbirlerine olan bağları Evet sevgililerdi, Ve seviyorlardı birbirlerini
Yâda kızın sevgililer sandığı zamanlar öyleydi Ama asla bilemezdi sevgilisinin aslında en iyi arkadaşını sevdiğini Aşklarını o kadar büyük sanıyordu ki Sevdası, sevgisi, kendisi
İkisi... Buydu yaşamanın tanımı belki de kız için Bir günahın gözyaşları kadar yüceydi aşk dediği
Aşkı onunla yaşamak... Onun için nefes almak... O yoksa yok olmak... Bunlardı işte kızın düşünceleri. Çocuk ise kendisiyle savaş içindeydi... Çaresizdi belki ama haksızdı da aynı zamanda Zordu... Çok zordu belki de kocaman bir aşkı küçücük bir kalbe sığdırmak Ve o kocaman aşkı gizlemeye çalışmak... İmkânsız bir boşluğun içinde sıkışıp kalmak... Zordu tabi yaşadıkları
Ama haksızdı... Kız tarafından bir can vardı ortaya koyulan aşk uğruna... Ölümüne giden bu yolda kendi başına kalacağını, bilmeyen Aslında en baştan beri tek taraflı olan bir aşk... Kızın hiçbir zaman bitmeyeceğini sandığı bir sevda
Bunlardan birisi sevgilisi, diğeri en iyi arkadaşıydı sonuçta... Bu aşk senin canını yakar diyenlere inat Aldırmadan yaşıyordu aşkını... En yakın arkadaş ise Olup bitenlerden habersiz Destekliyordu bu aşkı sonuna dek Öğrenmeliydi artık genç kız canını yakacak gerçeği Geç olmadan kararını vermeli, Ve baştan beri aslında yalan olan bu oyun bitmeliydi... Genç kızın yerlere ve göklere sığdıramadığı hep gerçek sandığı aşkı Artık cesaretini toplayıp kıza her şeyi açıkladı... Kor muydu, ateş miydi, yalanmıydı, yarmıydı bunları söyleyen... Böyle bir yanlışa gerek varmıydı... Arkadaş habersiz, kız çaresiz, çocuk acımasızdı... Bitmişti işte... Yere göğe sığmayan aşk bir anda yalan olup çıkmıştı... Ayrılık, gözyaşı, dayanılmaz can acısı... Kızın payına yalnızca bunlar kalmıştı... O günden sonra kız, ne aşka inandı ne hayata... Kahkahaları bile sahteleşmeye başladı... Sevinçlere karşı çıktı... Ömrünü yok saydı... Gidenin ardından bedeni değil belki ama yüreği hep yaralı kaldı... Şimdi sorduğu tek soru belki de
Böyle yalancı çekip gitmek varmıydı
Arkadaş habersiz, kız çaresiz, çocuk ise acımasızdı...