Mektup

Mektup


Yıllar oldu dostum,
Sen yoksun.
Öyle hızlı geçiyor ki zaman.

Yüreğimizi koyduğumuz
O sokaklar
Kimsesiz.
Pimi çekilmiş sevgilerimizle
Isıttığımız,
O şehir;
Balıkesir,
Ayaz mı ayaz
Sensiz.

Bir duble rakı,
Beyaz peynir ve kalamar;
Arnavut ciğeri bile yitirdi lezzetini.
Değişmeyen insanlar.
Hep bildiğin numaralar.
Yokluğunda;
Kendini kurt sanıyor çakallar..

Bir başka vuruyor,
Yaşamın nabzı dostum.
Bahar, aynı bahar;
Ama sen yoksun.
Tutkuların, insanlığınla
Onurumuz adına,
Yıllara kazıdığın ismin;
Sığmıyor,
Adını verdikleri sokağa.

Ölüm değil,
Araya hasretlik girdi dostum.
Bahar, aynı bahar,
Ama sen yoksun.