zariyat süresi

1.
O tozdurup savuranlara.

2.
Bir ağırlık taşıyan (bulut)lara

3.
Kolaylıkla akıp giden (gemi)lere

4.
Bir iş bölümü yapan (melek)lere yemin ederim ki,

5.
muhakkak o size va'dolunan mutlaka doğrudur.

6.
Ve muhakkak ceza ve mükafat gerçekleşecektir.

7.
O düzgün yollara sahip göğe yemin ederim ki,

8.
siz pek çelişkili bir söz içindesiniz.

9.
Ondan çevrilen çevrilir.

10.
O kahrolası yalancılar.

11.
O sarhoşluk içinde yaptığını bilmezler.

12.
Soruyorlar: "Ne zaman o ceza günü?" diye.

13.
Ateş üzerinde kıvranacaklan gün.

14.
"Tadın cezanızı! Budur işte o sizin acele istedığiniz!"

15.
Şüphesiz ki, takva sahipleri, cennetlerde pınar başlarındadırlar,

16.
Rablerinin kendilerine verdiğini alarak. Çünkü onlar, bundan önce güzel davranmayı adet edinmışlerdi.

17.
Geceleyin pek az uyurlardı.

18.
Seher vakitlerinde hep bağışlanma dilerierdi.

19.
Mallarında dilenen ve yoksul için bir hak vardı.

20.
Yeryüzünde inanç sahipleri için birçok ibretler vardır;

21.
kendinizde de; hala görmeyecek misiniz?

22.
Gökte de rızkınız ve o va'dolunduğunuz (var).

23.
İşte o göğün ve yerin Rabbine andolsun ki, o şüphesiz gerçektir; tıpkı sizin konuşmanız gibi.

24.
İbrahim'in ikram edilen konuklarının haberi geldi mi sana?

25.
Yanına girdikleri vakit: "Selam!" dediler. O da: "Selam! Görülmedik bir topluluk" dedi.

26.
Hemen bir bahane ile ailesine gidip semiz bir dana getirdi.

27.
Onu yakınlarına koyarak: "Yemeğe buyurmaz mısınız?" dedi.

28.
Onlardan ötürü içine bir korku düştü. "Korkma!" dediler ve kendisine bilgili bir oğlan müjdelediler.

29.
Bunun üzerine karısı bir çığlık içinde döndü, elini yüzüne çarptı ve: "Kısır bir koca karı (çocuk mu doğurur)? dedi.

30.
Onlar: "Öyle, Rabbin buyurdu. Şüphesiz hikmet sahibi O, herşeyi bilen O." dediler.

31.
İbrahim: "O halde asıl göreviniz nedir ey elçiler?" dedi.

32.
Dediler: "Biz suçlu bir kavme gönderildik;

33.
Üzerlerine çamurdan taşlar salmak için,

34.
her biri) sınırı aşmış olanlar için Rabbinin nezdinde damgalanmışlardır."

35.
Nihayet orada bulunan müminleri çıkardık,

36.
Fakat Biz orada bir evden başka müslüman da bulamadık.

37.
Ve orada acı bir azaptan korkacak için bir ibret bıraktık.

38.
Bir de Musa'da (ibret verici deliller vardır) ki, onu açık bir delille Firavun'a gönderdik de,

39.
o bütün kuvvetiyle tersine gitti: "Bu bir sihirbaz veya delidir!" dedi.

40.
Bunun üzerine Biz de tuttuk kendisini ve ordularını denize fırlatıverdik o alçak namertlik ederken.

41.
Bir de Ad'da (ibret verici deliller vardır) ki, üzerlerine köklerini kesen rüzgarı göndermiştik.

42.
(O rüzgar) uğradığı hiçbir şeyi bırakmıyor, mutlaka onu çürütüp kül gibi ediyordu.

43.
Bir de Semud'da (ibret verici deliller vardır) ki, onlara: "Bir süreye kadar istifade edin." denilmişti de,

44.
Rablerinin emrinden azgınlık ettiler (dışarı çıktılar), bu yüzden bakınıp dururlarken yıldırım kendilerini yakalayıverdi.

45.
O vakit bir kalkınmaya da güç yetiremediler bir yardım da görmediler.

46.
Daha önce de Nüh kavmini (helak ettik). çünkü onlar hep yoldan çıkmış birer topluluk idiler.

47.
Bir de göğe bakın Biz onu kuvvetle bina ettik ve şüphe yok ki Biz onu genişletmeye de malikiz.

48.
Yeryüzünü döşedik; bakınız Biz ne güzel döşeriz.

49.
Hem herşeyden iki çift yarattık ki, düşünesiniz.

50.
"O halde hemen Allah'a kaçın; haberiniz olsun ki, ben size ondan gelen açık bir uyarıcıyım.

51.
Allah'la beraber başka bir tanrı uydurmayın; haberiniz olsun ki ben size ondan gelen açık bir uyarıcıyım.

52.
Böyle, onlardan öncekiler bir peygamber gelince muhakkak: "Ya sihirbaz, ya delidir" dediler.

53.
Bunu birbirlerine tavsiye mi ettiler! Hayır, onlar azgın kavimler.

54.
Onun için onlardan yüz çevir, artık sen kınanacak değilsin!

55.
Bununla beraber öğüt vermeye devam et; çünkü öğüt müminlere fayda verir.

56.
Ben cinleri ve insanlan ancak Bana kulluk etsinler diye yarattım.

57.
Ben onlardan bir rızık istemiyorum. Bana yemek yedirmelerini de istemiyorum.

58.
Şüphesiz Allah, rızık veren, sarsılmaz kuvvet sahibi O'dur.

59.
Onun için muhakkak o zulmedenlere arkadaşlarının payı gibi, dolgun bir pay vardır, şimdi onu acele istemesinler!

60.
Artık o tehdit edildikleri günlerin azabından vay o küfredenlere!