nuh süresi

1.
Haberiniz olsun ki, Biz Nuh'u: "Kendilerine elim bir azap gelmeden önce kavmini uyar!" diye kavmine gönderdik.

2.
Dedi ki: "Ey kavmim, haberiniz olsun, ben size açık bir uyarıcıyım!

3.
Şöyle ki, Allah'a kulluk edin, O'ndan korkun ve bana itaat edin!

4.
Günahlarınızı bağışlasın ve sizi belirti bir vakte kadar ertelesin. Kuşkusuz, Allah'ın takdir ettiği vakit gelince ertelenmez, eğer bilseydiniz!"

5.
Dedi ki: "Ey Rabbim, ben kavmimi gece gündüz davet ettim.

6.
Fakat benim çağırmam, sadece onların kaçmalarını artırdı.

7.
Ve ben, onları bağışlaman için her davet ettiğimde onlar, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, elbiselerine büründüler, direndiler ve kibirlendikçe kibirlendiler.

8.
Sonra ben onları yüksek sesle çağırdım.

9.
Sonra hem ilan ederek söyledim onlara, hem gizli gizli söyledim.

10.
"Gelin, Rabbinizin bağışlamasını isteyin, çünkü O, bağışlaması çok bir bağışlayandır!" dedim.

11.
Bol hayır (yağmur) ile göğü üzerinize salsın.

12.
Size mallar ve oğullarla yardım etsin ve sizin için cennetler yapsın, sizin için ırmaklar yapsın.

13.
Neden siz Allah için bir vakar ummazsınız?

14.
Oysa O, sizi bu aşamaya kadar aşama aşama yaratmıştır.

15.
Görmediniz mi, Allah'ın yedi göğü nasıl uygun tabakalar halinde yarattığını?

16.
Ayı içlerinde bir ışık, güneşi de bir lamba yapmıştır.

17.
Ve Allah, yerden ot bitirir gibi, sizi yetişdirdi.

18.
-Sonra sizi onda geri çevirecek ve sizi bir çıkarış daha çıkaracak!

19.
Allah, yeri sizin için bir sergi yapmıştır.

20.
Ondan (açılan) geniş geniş yollarda gidesiniz diye.

21.
Nuh dedi ki: "Ey Rabbim! biliyorsun onlar, bana isyan ettiler, malı ve çocuğu kendisine hasardan başka birşey arttırmayan kimsenin ardınca gittiler.

22.
Büyük büyük hilelere giriştiler.

23.
"Sakın ilahlarınızı bırakmayın; ne Vedd'i ne Suva'ı, ne Yağus'u, ne Yeuk'u ve ne de Nesr'i" dediler.

24.
Çoklarını şaşırttılar. Sen de zalimlerin ancak şaşkınlıklarını artır!"

25.
Bir çok günahları yüzünden suda boğuldular da ateşe atıldılar ve kendilerine Allah'tan başka yardımcılar bulamadılar.

26.
Nuh demişti ki: "Ey Rabbim, yeryüzünde (yurt sahibi) hiç bir kimse bırakma!"

27.
Çünkü Sen, onları bırakırsan, kullarını yoldan çıkarıyorlar ve nankör facirden başkasını doğurmuyorlar.

28.
-Ey Rabbim, beni, babamı, annemi, mümin olarak evime gireni, bütün inanan erkekleri ve inanan kadınları bağışla! Zalimlerin ise ancak helakını artır!"