Kanadıkca aglaşıyor senSizliGim ...

Nicedir seNsizliği görmez olmuş gözlerim ..
Sayfalarım boş ..
Ben, seNsiz anlamsız ..
Ama bir okadar anlamlı gidişine, kelimelerim

çığlık çığlığa ..

Yazdıkça, çoğalıyor ..
Çoğaldıkça, kaNıyor ..
Kanadıkça, ağırlaşıyor seNsizliğim !

Ve yine .. yeniden ..

Gidişini yüreğime yazıyorum, sensizliğin bilmem

kaçıncı durağında ..
Ayrılığın kokusu tenimde, bırakıyorum ''sen''li

puslu gölgelere ..

Gecede saklı firari korkularım ..
Gizleniyor yıkıntılarım,''sen''li caddelerimde ..

Yürüyorum yorgun yüreğime ..
Yetişemiyorum dilsiz düşlerime !

Susuyorum ..
Sustukça, boğuluyorum .. !



Sensizliğe çare yine '..''seN'' ..
Ama bensizliğime çare yine ''seN''..

Ve yine .. yeniden ..

Sessiz bir gecede hatırlanmak üzere,
Kapatıyorum seNsizliği tozlu sayfalara