Sevgiliye...
SANA ne zaman tutuldugumu hatirlamiyorum, üzerinden çok zaman geçti.
Ama eminim, ilk tanistigimiz günlere denk geliyordur.
Çünkü sen zaman içinde sevileceklerden degilsin; hani uzun uzadiya düsünülüp, ölçülüp, tartilacaklardan...
Zaten böylesine ask da denmez.
Ask dedigin, ilk görüste gelir yerlesir insanin yüregine...
O gün bugündür hiç eksilmedi, hiç eskimedi yüregimdeki yerin.
Sana her seferinde ilk günün heyecaniyla dokundum, hep ayni tadi aldim.
Ask için bütün söylenenleri yalanlarcasina...
Neydi beni sana baglayan?
Seninle geçen dakikalarin verdigi haz mi?
Ah! Evet. Insana ''Hiç bitmese'' dedirten o dakikalar...
Yoksa sende insani kendine esir eden bir seyler mi var? Sigara gibi, alkol gibi.
Zaman zaman vazgeçmeye çalistim senden.
Insan tutkularindan kurtulmak ister nedense, suçlu hisseder kendini, korkar...
Benimki de öyle bir sey iste.
Ama hep kisa sürdü ayriliklarimiz.
Ayrilik sonrasi bulusmalarimizsa daha da coskuluydu özlemin etkisiyle.
Düsündüm de, Seninle hiç kötü anim yok.
Oysa uzun beraberliklerde kaçinilmazdir...
Insanin agladigi, kizdigi, üzüldügü de olur.
Ama yok iste.
Yalniz sen son yillarda çok degistin.
Daha mütevaziydin eskiden.
Giyiminle, kusaminla...
Sen de haklisin. Zamana uymak lazim.
Ben senin her halini seviyorum. Hem biliyorum özünde aynisin.
''Her halini seviyorum'' dedim, seviyorum elbet ama senin o teninin iyice yanik oldugu zamanlar var ya...
Hani neredeyse siyaha yakin... Iste o haline hiç dayanamiyorum.
Hangi saatte, nerede aklima düsecegin hiç belli degil.
Uykuda... Sokakta...
Biliyorsun, olur olmaz saatlerde arayip buluyorum seni.
Isin garip yani ne biliyor musun?
Senin için yanip tutusurken baskalarinin da ayni duygular içinde oldugunu
biliyorum. Hatta sana dokunduklarini da...
Ve bu beni hiç rahatsiz etmiyor.
Seni paylasabiliyorum yani.
Kizamiyorum onlara. Biliyorum çünkü... Sana karsi koymak mümkün degil.
Senin de gönlün epey genis hani... Hepimize yetecek yer var gibi görünüyor.
Aslinda ilk günden beri biliyorum... Benimki tek tarafli bir ask.
Evet, her çagirdigimda kosup geldin.
Beni hep mutlu ettin...
Ama bir kez bile beni sevdigini dile getirmedin.
Sen sevmek için degil, sevilmek için yaratilmissin.
Bunu daha o günlerde anladim ve seni karsilik beklemeden sevdim.
Iste böyle esmer sevgilim.
Seni ömrümün sonuna kadar sevecegim. Lakin ayrilmamiz lazim. En azindan biraz daha az görüsmeliyiz. Gerçi demin de söyledigim gibi, kaç kez denediysem basarili olamadim ama tekrar denemek zorundayim.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Zira çok sismanlatıyorsun be ÇIKOLATA!