> 1 <
Habibullah'a;
Gönüller sultanı, iki cihan serverı, âlemlere rahmet olarak gönderilen müjdeciye salat ve selam olsun&
Müşrik saltanatının zirvede oldugu bir zaman diliminde kâinatı kurtuluşa erdirecek yüce insana selam olsun&
Yoklugunda, hasretiyle göz pınarlarımızı kuruttugumuz efendiler efendisine yürekler dolusu selam.
Seni düşünüyorum ya Resulallah; Hem düşünüyor, hem a lıyorum.
Peygamberliginin ilk yıllarını, içini, yüregini, Hz. Hatice'den başkasına açmadıgın ilk yılların....
Bütün insanların, senden yüz çevirdigi yılları düşünüyorum. Yılanların, güvercinlerin, örümceklerin sana kol kanat gerdi i günleri düşünüyorum.
Kurtların, kuşların, agaçların, taşların seni selamladıgı, peygamberliginin ilk yıllarını, yalnız geçirdigin günleri, geceleri düşünüyorum.
Hepsi ümmetinin kurtuluşu, yani bizler için. Acaba sana layık bir ümmet olabildik mi? Ümmet sözünü kavrayabildik mi? Halimizi bir görsen ya Resulallah paramparça bir durumdayız. Senin getirdigin hak davana gönül verenler bir İslam'ı yaşıyor ya Resulallah, ya biz! Her birimiz ayrı ayrı İslam'lar icat edip onu yaşıyoruz. Utanıyorum söylerken, tüylerim diken diken oluyor, ama acı gerçek bu ya Resulallah.
Senle beraber ilk Müslüman olma şerefine nail olan Ashab-ı Güzin'i, Ehli Beyti düşünüyorum. Sahabelerini sen, birer yıldız olarak ifade ediyorsun, onlar ne aydınlık saçan yıldızlardı ya Resuallah. Hz. Hatice, Hz. Ali, Hz. Ebu Bekr, Affân oglu Osman, Avf oglu Abdurrahman, Ebu Vakkas oglu sa'd, Avam oglu Zübeyr, Ubeydullah oglu Talha yani sabikun-ı İslam& Samimi ve dostlugundan emin olanlara yapılan davetler, üç yıl boyunca ancak otuz kişi oluyor.
Üç yıldan sonra açık davet dönemini başlattıgında, müşriklerde işkence ve hakaret dönemini başlatıyorlar. Ne zor günlerdi o günler.
İslam'la müşerref olmuş, kimsesiz, fakir, köle ve cariyelere yapılan, işkence ve hakaretlerle geçen acılı yıllar& Kainat ve insanlık tarihinde, eşine rastlanmayacak derecede işkenceleri düşünüyorum ve bir anda kanım donuyor, aglayamaz oluyorum. Düşünürken dahi insan donup kalıyor. O Sahabeler bu acılara nasıl dayandılar, sen nasıl dayandın ya Resulallah. Biz sahabelerin kadar seni koruyamayız, davana gönül versek te seni onlar kadar savunamayız belki de. Hz. Ebu Bekr ve Hz. Osman güçlü, itibarlı ve kuvvetli olmalarından dolayı müşrikler onlara ilişemiyorlar. Ya digerleri!!!
Mesela; Ebu Füheyke, Habbab, Bilal,Suhayb, Ammar, Yasir ve Sümeyye'nin çektikleri. Aklın ve mantıgın kavramakta güçlük çektigi işkenceleri düşünüyorum; Safvan bin Ümeyyenin kölesi olan Ebu Füheyke; Her gün aya ına ip ba lanarak, kızgın kumlar ve çakılların üzerinde sürükleniyor. Demirci olan Habbâb; Kor halinde ki kömürlerin üzerine yatırılıyor, sönüp, kararıncaya kadar gö süne bastırılıyor. Ammar'ın babası Yasir; Her iki bacagı, iki ayrı deveye baglanarak, develer ters yöne dogru sürülerek parçalanıyor. Buna nasıl bir yürek dayanır ya Resulallah. Kocasının bu şekilde öldürülmesine dayanamayan Sümeyye; müşriklere karşı söz söylemeye başlayınca ebu cehilin ok darbesiyle vurularak şahadete ugurlanıyor. Halef oglu ümeyye; kölesi Habeşli Bilâl'i her gün çırıl çıplak bir vaziyette güneşin altında, kızgın kumlar üzerine yatırıp, gögsüne kocaman taşla saatlerce bırakılıyor. Ama o mübarek insanlar, o işkenceler altında bile yinede ehad (Allah bir) diyorlar. Anne ve babası vahşice öldürülen Ammâr; gördügü işkencelere dayanamayarak, müşriklerin istedikleri sözleri söyleyince, onu serbest bırakıyorlar. Solugunu Resulallahın yanında alıyor ve durumu Hz. Peygambere aglayarak ifade ediyor. Cevap olarak sevgili peygamber de sana tekrar eziyet ederlerse, ellerinden kurtulmak için yine öyle söyle demişti. Bu olaydan sonra Nahl suresi 106. ayet nazil oluyor. Sen ebu cehilin hakaretine maruz kalıyorsun ve Hz. Hamza dayanamayıp ebu cehil2i tokatlıyor ve seni teskin ederken İslamı seçiyor. Ya Hz. Ömer; Araplar arasına ayrılıgı soktugunu düşünüp, seni öldürmeye gelen Hattabın oglu Ömer; Ellerinden tutularak huzuruna getiriliyor, önünde diz çöküp Kelim-i Şahadeti getiriyor ve o da İslamla müşerref oluyor. Bunu gören sahabeler sevinçlerinden safa tepesinde ki Allahu Ekber nidaları Mekke ufuklarını çınlatıyor. Ve sayıları yedi yılda ancak üç yüzü bulan can dostlarından doksanını Habeşistana gönderiyorsun. Zorlu geçen işkence döneminden sonra üç yıl sürecek olan boykot dönemini başlatıyor müşrikler. İnsanlık dışı uygulama döneminde ancak agaç yapragı yenerek ayakta durulabiliyorsunuz. Açlıktan ölmek üzere olan kadın ve çocukların feryatları, iniltileri başka mahallelerden de duyuluyor artık ve açlıktan ölen çocuklar... Bir defasında Sad bin Vakkâs; buldugu bir deri parçasını, önce ıslatıyor ve ateşte kavurarak yiyor. Müslümanlar ihtiyaçlarını ancak haram aylarda karşılayabiliyorlardı. Bu zor ve sıkıntılı yaşantıya hangimiz katlanabiliriz. Bu kadar acı, zor, hakaret, işkence ve boykotla geçen ayların yılların ardından, seni daha da üzecek bir yıl olan hüzün yılı& Çok sevdigin iki insanı kaybettigin yıl olan hüzün yılı. Hz. Hatice, ve Ebu Talibi kaybettiginde ne kadar da üzüldügünü düşünüyorum. Daha sonraları seni Taifte düşünüyorum. Taifli ayak takımı ve çocuklara seni taşlatıyorlar. Her tarafın kan, yara, bere içinde, ancak bir baga sgıınarak izini kaybettiriyorsun.
Hakkında ölüm kararı alan müşriklerin bile sende emaneti varken, Hz. Ali'ye tembihin de sabah ilk işin emanetleri sahiplerine vermek olsun diyen, Emin sıfatını sıfatının sahibi& Savaşlarda en önde mücadele eden mücahitsin. Beytullahta Hz. Ali omuzlarında putları kırarak sabotaj yaparken düşünüyorum seni. Sokaklardan geçerken torunlarınla ve diger çocuklarla şakalaşan sensin. Hanımlarına yardım eden de sensin. Putperestligin hüküm sürdügü cahiliye devrini aydınlık bir döneme çeviren de sensin.
İlmi tavsiye eden yine sensin.
Sen olmasaydın bizler ne yapardık ya Resulallah. Meleklerin bile önünde hayâ ettigi yüce peygambersin. Şefaatine muhtacız ya Resulallah. Kıyamet günü sırattan şefaatin olmadan nasıl geçeriz. Sen olmazsan bizler bir hiçiz.
Bizler senle kurtuluşa erebiliriz. Rahmeten lil âlemin sensin ya Resulallah.
Kainatın u runda yatıldı ını, Allahın Habibi oldu unu yer gök şahadet ederken hala seni tanımayanlar var bu devirde ya Resulallah. Seni çok özlüyoruz efendim. Güle kokusunu veren yüce rabbime şükürler olsun ki, senin gibi bir peygamberin ümmetiyiz. Her ne kadar bu kelimeye layık olmasak ta kıyamette şefaatini bekliyoruz. Medine'yi, Ravza-i Mutahharayı düşünüyorum. Bari oraya gelip sana selam verebilseydim ya Resulallah. Biliyorum ki selamıma karşılık bulacak, Ravza-i Mutahhara'da iki rekât namaz kılıp, belki günahlarımdan o şekilde arınırım.
Şefaat ya Resulallah.
ALLAHIM BİZLERİ PEYGAMBERİMİZ S.A.V.ŞEFAATİNE NAİL EYLESİN İNŞALLAH
AMİN
alıntı
Bunu ilk beğenen siz olun
Hata Oluştu