toprak

Güneşli günlerde yaşadığım aşkları zincire vuramam,
Yağmurlu gecelerde yalnız kaldığıma ağlayamam,
Bu dünyanın kanununu ben yazmadım bozamam,
Yazılmış bir kere alnıma yazım toprak,silip atamam,

Düşlediğim yar benim mi olacak sanki,
Hayalini kurduğum ev araba iş benim mi ki;
Ben kendimle baş edebilseydim inan ki,
Önce kendimi kurtarırdım toprak,sonra da dünyayı,

Götüren götürüyor yiyen içip yatıyor,
Düşünen varmı ki;aç susuz yarı çıplak sokakta,
Düşüren bir daha vuruyor aşk ne ki,
Bu sefil yürek hep sevmekte toprak,nereye kadar,

Demek ki aşklar karın doyurmuyor hasan,
Çoluk çocuk aş bekliyor osman,
Yol gösteren de yan çiziyor mustafa,
Fazlalıkları bile kapan kapana toprak,
Orası hepimize mezar olacak.


Nazım Uzun