rüzgarlarım var şimdi bilmediğim...
uzak ve sert esen.üşümeyi özlemişim balkona çıkıp biraz olsunn titremeyi, uzakları izlemeyi...
dağınık bir yatak, dışarı taşan dolabımdaki kıyafetler, sığışma savaşında çekmecelerimdeki eşyalar.özgür bıraktım hepsini...pikemi artık sıcak battaniyemle aldatıyorum çünkü üşüyorum.yarım kalan bardaktaki su, son okunma tarihi geçmiş gazeteler, kendine küsen kitaplar, çizikleri her geçen gün artan cdler, kokularını yitirmiş tütsüler, yakmadıgım mumlar, özelliğini kaybetmiş kasetler, sayfaları buruşmaya yüz tutmuş bir defter, tükenmez adı altında bir kalem ne var ki o da tükenmiş(ne tükenmiyor ki), belki bir gün yazar en gerekli bir anda,duruyor o da bir yerde..herşey heryerde...tüm mal varlığını sayan hacizciler gibi hissettim bi an kendimi
kayboluyorum gecenin içinde bi kez daha.saatler arsız ihanet ediyorum geçmişe her saniye..unutarak...
kahvem...o kekremsi tat...uykumu çaldı yine en derininde, görülmemiş düşler koleksiyonuma bir yenisi daha ekleniyor bu gece...
boşluğa bakıyor pencerem...boşluk pencereme gülümsüyor, hafifçe içeri giriyor rüzgar...
bana dokunuyor ...
uzakları özlüyorum o zaman
ve kaybolmayı... ]
Bunu ilk beğenen siz olun
Hata Oluştu
içimi ısıtan bir sıcaklık,tum görkemi ile karşımda hayal mi diyeceksin? _hayır_ sessiz bir çığlıkla sessizliği bozan isyana yakışır bir sesle burdayım ...!