Cenaze Namazını Papaza Kıldırtacağım

Mâneviyat erbabı ile zahiri ulema arasındaki çekişmeler, İslâm tarihinde pek meşhurdur.

Şeyhulislâm Ebussud Efendi ile, Şeyh Sünbülü Sina Hazretlerinin arasındaki hadisede oldukça maruftur. Şöyle ki:

Ebusuud Efendi, ilk zamanlar maneviyata, tarikata, rabıtaya pek inanmaz ve her karşılaştığında, Sünbül-i Sinan Hazretlerine çok ağır sözler söyliyerek incitirmiş. Hatta bir defasında, münakaşa o raddeye gelmiş ki, Ebusuud Efendi, Sünbül Efendiye :

- Senin cenaze namazını papaza kıldırtacağım, demiş.

Sünbül Efendi de, amin diye dua ve istekte bulunmuş. Aradan epey bir zaman geçtikten sonra, Sünbül Efendi, vefatına yakın bir zamanda mürüdlerini toplayıp şöyle bir vasiyette bulunmuş:

- Evlatlarım! Ben yolcuyum. Öteki aleme göçmek üzereyim. Vefatımdan sonra, musalla taşından kaldırıncaya kadar zinhar ağlamayacak ve hiç kimseye haber vermiyeceksiniz. Cenazemi Fatih camiine götürüp, namazımı da orada kılacaksınız, demiş.

Sünbül Efendi buyurduğu gibi vefat etmiş, sessizce techiz ve tekfin işi tamamlanıp Fatih Camiine götürülmüş. o gün Osmanlı hanedanından da, bir kadın cenaze bulunuyormuş ki, protokol icabı namazını da, Şeyhulislâm Ebussud Efendi'nin kıldırması icap ediyormuş. Ebussud Efendi, önce erkek cenazenin, yani Sünbül Efendinin namazını (bilmeyerek) kıldırmış, sonra da Sultan hanımınkini kıldırmış. ağlama yasağı da kendilerinden o anda kalkan Sünbül Efendinin müridleri de ağlamaya başlayınca, Şeyhülislam cenazenin kim olduğunu sormuş, ama dünya sanki başına yıkılmış. Tabutun üzerine kapanarak, ağlaya ağlaya Sünbül Efendiden af dilemiş. Büyük bir pişmanlık duymuş ki, hemen tarikat erbabı zatların eteğine sarılarak, inkar ettiği hakikatların savunucusu haline gelmiş. Rivayete göre, müslüman cinnilere bile fetva verdiği için <> ünvanını almış. (Rahmetullahi aleyhim)

Kaynak: Büyük Dini Hikayeler, İ.Sıddık İmamoğlu, Osmanlı Yayınevi