ALEV ALEV
Alev alev yanıyorum
Buzlarım çözülüyor aşka
Gardım düşüyor, tutamıyorum
Korkuyorum bakışların çarpınca bana
Birbirimize birkaç aşk kadar geç kalmış olmasaydık
Hep yanlış gidenlerin ardından yorulmasaydık
.....
Sen ışığını arayan güzel günebakan
Ben tozuna dumanına hasret bir enkaz
Alev alev yandığım doğru
Küllerinden doğar mıyım sana doğru
Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum Yerdeyim
Sendeyim
Al beni
Ne
Yaparsan
Yap!..
F.D.
Onuncu ayın onuncu günü saat on buçukta
yanmış mumum
Otuz beş yıl olmuş ihtiyar bir çocuktur güzel ruhum
Okulu asıp oyuna kaçar bıraksam hala
ama çok düştü, incindi, yoruldu; dinlenmeli kalbim
doğrusu
Sen doğum günü hediyem misin,
Siyelim ki hoşgeldin
Peki beni çok sewecek misin,
Yoksa sen de her düş gibi çabucak kırılıp dökülür müsün
Gözlerimden ?
Gel, tanışalım önce
Gen kısaca F.D.
Ama sen bana uzun uzun "seni seviyorum" de!
Ah, ne az duydum...ne kadar az söyledim
İşte bu yüzden hiç durmadan "seni seviyorum" de !
Şair çok iyimsermiş; yolun yarısına mı geldik ?
E, radyasyon neslindenim, biraz erken tükendim ( hepimiz gibi )
Bir yer bul otur önce ama yaralarıma dikkat et
Gülüşlerim vardır elbet
Önce gözyaşlarımı silmen gerekecek
Budur, zordur sevmek !
"Canım Annem'e...Minetle..."
CUMARTESİ
Bakışların gittiğin yerden uzak,
Yoksa gelirdim;
'Sensiz anlamsızlığımı anladım, dön v.s.' demek için
Bugün burda cumartesi,
Ben senin saçlarını, suçlar bakışlarını,
Geveze susuşlarını bile özledim
Ayrılık bu söyle sende farklı mı zaman?
Aynı soğuk.. Aynı hazan...
Bugün orda da Cumartesi mi
Sen de beni, 'benim kadar' özledin mi,
'Aynalardan kaçarken özlenmeyi beklemek'...
Ne kadar acı, ne kadar komik..
..Ve bana ait değil mi?
Gülme!
İncinirim...
