Kırık Link Bildir! #62886 19-06-2006 21:25 GMT-1 saat
Anladım be aşkım bende anladım sonunda ne kadar imkansızmışsın meğer. Seninle olmak senin olmak meğer ne de zormuş. Oysa oysa nasılda umutlanmıştık olabilir demiştik. Nasıl da kolay gelmişti bütün zorluklar. Yenilmezdik ezilmezdi hiçbir şeyde bizim sevgimiz. Ne yollar ne uçurumlardı engelimiz. Kalplerimiz birdi. Seviyorduk ya o yeterdi
Ne oldu peki şimdi ne değişti. Gecenin kör karanlıklarında sessiz çığlıklarınla uyanıyorum hala. Hala bakamıyorum duvarda asılı resmine. Geçmiyorum yürüdüğümüz sokaklardan. Bakmıyorum artık vitrinlere görmüyor gözlerim elele tutuşanları.
Mademki bir olamıyoruz seninle mademki birleşmeyecek ellerimiz görmesin gözlerim başka elleri. Sensiz dünyanın varlığından habersiz yaşlansınlar. Kimse çalmasın kapımı kimseler sormasın halimi hatırımı. Nasılsın diyenim olmasın bundan sonra. Mademki bir değiliz artık seninle mademki yollar ayırdı bizi mademki mesafeler ayırıyor sevenleri hiç bakmayacağım bundan sonra tren istasyonlarına. Beklemeyeceğim yollarda camlara bakmayacağım. Ve sevgilim en büyük ceza sana sende benim gibi bensiz yaşlanacaksın. Hissetmeyecek ellerin ellerimi bilmeyeceksin sende benim gibi nasıl uzadığını koklamaya kıyamadığın saçlarımın bilmeyeceksin gözlerimin derinliğini. Ve sevgilim en büyük ceza sana sende benim gibi bensiz yaşlanacaksın…
kimsenin yalnız yaşlanmaması ümidiyle
alıntı
