Sevgi Dilidir, Güzel Türkçemiz
Kavgaları yapın, başka bir dille
Dünyaya açıldık sevgiyle, gülle
Yarışıyoruz biz sanki bülbülle
Sevgi dilidir bu, güzel türkçemiz
Ağlamak
Ağlamak
Yıkamak kirli durumlarda gönül saraylarını
İnkisarı “bir şey yapabildim” diyememenin
İnim inim inlemenin şiiri damarlarda
Şefkat tokatları mevsiminin
Ilık ikindilerinden sonra
Bahara Doğru
Gül yurduma gülen gül
Yurdumun üstünde hep o kara bulutlar
Ümit var ol, umutsuzluk bize yakışmaz
Ruhlarda yeşerir bak eski baharlar
Doğacak o güneş, inan bir daha batmaz
Benim
Yeni açan gül yaprağım
İlkbaharda soldu benim
Varacağım son yatağım
Kara toprak oldu benim
Bir Günah, Bin Rahmet...
Yine bir gün kayboldu gözlerimden....
Ve günahlarla dolu bir defter beklerken,
Kurtuluş nerede nasıl? Her şeyden eminken
Sana erişebiliriz miyiz Rabbim böyle günahkarken?
Her köşeden günahlarımızı toplayıp yok etmek isterken
Senden medet umarız yaşarken ve ölürken
Gözler ateşi görüp kalbler titrerken
Bir defa daha Senin merhametini umarken...
Dua Duvağı
Sonsuza açılan bir kapı dua
Karanlıkları aydınlatan şua.
Dua olmasa ne önemimiz var?
Duasız insan adeta bir duvar.
Duamız
İlâhî yâ Rabbî! Sana açılan
Eller hürmetine bağışla bizi.
Senin aşkın ile coşup saçılan
Deliler hürmetine bağışla bizi.
Ey Nebî
Gel çekilen ahlara dil ol,
Söyle sinelerde yanan sözleri.
Gördüm yanar dağlar gibi,
Yanan sineleri,
Her sözü ah u figan,
Dilde yükselen Nebi..
Ey Sevgili
Bilemedim kadr ü kıymetin
Affet Güzeller Güzeli
Senden gayrıya harcanan nefesin
Sorulur elbet sebebi
Enis Aksu
Ey Yâr
Zaman mekan tanımaz aşığın gönlü
Her yerinde, ey Yâr Senin aşkın var
Tabiata can verir baharın yüzü
Her çiçekte, ey Yâr Senin aşkın var
Hakk'a Yaklaştıran Beyan: Selam
Kutlu kelam, selam. Kişiyi daha dünyadayken ahiret yamaçlarında dolaştıran sırlı hazine . Onu kullanan kişi için çevreye kimlik noktasında verilen cidd i bir emare. Aidiyet noktasında kişinin saflarını tayin adına kuvvetli bir işaret. Şahsiyet ve kişilik haritasını belirlemede önemli bir adım. Toplum içerisinde kişiyi kişi yapan bir burhan. Sosyolojik açıdan önemli bir gizem. İlk birliktelikler esnasında her iki tarafın da zihinlerinde oluşan ‘acaba'lar ı dağıtan bir iksir. İlk insanla son insanı birbirine bağlayan bir rabıta. Dünyadayken daha ahiret steplerine uzanan zevkli yol. Meleklerle aynı safta yer alma bahtiyarlığına çıkan tek yön . Cennetin havasını tatma fırsatı . Ebedi diyara yol alma anı . Karşılama da da uğurlamada da mümine düşen kelam: Selam.
Hazan Mevsimi
Hazan oldu, sarardı yapraklar
Ruhum garip hüznü içinde saklar
Rüzgâr bir başka eser bu mevsimde
Sarı bir renkle tanışır topraklar
Hüzünlü Halimiz
Bazı halk deyişleri ve türküleri vardır ki, kulağımıza çalındığı an halimizin tercümanı olurlar. Hep neşeyle iç içe olamıyoruz tabiatıyla. Hüzünle demlendiğimiz anlarımız pek çok. Hüzün çok yakışır zaten bizlere. Tatlı bir hüzün tabii ki, kasvetli elemli hüzün bizden uzak olsun.
Sahi, bizim türkülerimizin bizi anlatmasından daha doğal ne olabilir ki? Bizi anlatmayan nağmeler de bizden uzak olsun pek tabii… İşte hüznümüzü resmeden, içli mi içli âşık deyişlerinden biri:
Laleli Baba
Sultan III. Mustafa ulema ile sohbet etmeyi çok sever, sarayında mutad olarak sohbet meclisleri oluştururmuş. Alimlere olan saygı ve muhabbetinden dolayı da ismini duyduğu her alim zâtı sohbet meclisine çağırırmış. Bir gün Lâleli Baba ismiyle maruf, âlim ve aynı zamanda veli bir zâttan bahsedilince Sultan Mustafa “Derhal” demiş, “Önümüzdeki ilk sohbet meclisine kendisini de dâvet edin.” Emir derhal yerine getirilmiş. Meclis toplanmış, yemekler yenmiş. Meyve faslında yine her zamanki gibi ilmi bir mevzû açılmış. Sohbet başlamış.
Muhteşem Bina
Bir bina düşünün
Temelinde sadace insanlara hizmet olsun.
Bir bina düşünün
Kolonları sarsılmaz fedakarlıktan oluşsun.
Bir bina düşünün
Her bir tuğlası binlerce kilometreden gelen ustalarca konsun
Bir bina düşünün iç dekorasyonundaki sanat onun kültürünü temsil etsin.
Ne Olur Gel...
Bir çok nebi gelip geçmişti
Ama hiçbiri Senin gibi değildi
O zaman Sen yoktun ve şimdi de yoksun.
Neredesin ya Rasulallah?
Ertuğrul Özarslan
Nur Mektupları
Renkli bir batağın ucunda
İtilmeye hazır her insan
Soğuk bir fırtına ocağımda
Ah nerede ateş-i iman
Linçe uğramış insanlık
Ebedi sürmez bu cellatlık
-yeniden dirilir bahçe-yi insanlık
İçinde bir güldür Müslümanlık
O Bir Destandı
Tarih 17 Haziran 2006. Bir toplantı yapılıyordu İstanbul'da, eski adı My Showland olan, fakat 4. Uluslararası Türkçe Olimpiyadı burada yapılacak diye, sahipleri tarafından adı değiştirilip “İstanbul Kongre ve Gösteri Salonu” yapılacak olan muhteşem salonda.
Dünyanın her tarafında açılan Türk okullarının tertip ettiği, Türkiye'nin her kesiminden insanların katıldığı Türkçe Olimpiyadı içindi bu bir araya gelme. Yerlerini almışlardı salonda veya televizyonlarının başında, destan yapanların arasına, adını yazdırmak isteyen talihliler. Dünyanın 84 ülkesinden gelen, her şeyleri farklı, fakat dilleri aynı 355 çocuk, salondakilerle beraber İstiklal Marşımızı coşkuyla, yüreklerinden gelerek söylüyorlardı. Hele 4 yaşındaki bir çocuğun 10 kıtayı ezberden okuması anlatılır gibi değildi.
Rahmetini Gönder
Gel o rahmetinle ya Rabbi!..
Seni hissedemeden, gönlünde hissedememiş bu sinelere rahmetinle gel.
Biliyoruz kahrında hoş, lütfun da hoş..
Her şeyinle güzelsin Ya Rabbi!..
Yaşasın...
Eskiler çok şey anlatır ya insana, hani baktığın zaman bir çok eski şeye, deler geçer seni en amansız düşünceler... Yaşadığın bir esarettir. Şimdiki zamanı elinden kaçıran, geçmiş zamana hapseden bir esaret..
Hayat nedir sence? Bir oyun mu, yoksa bir eğlence mi? Kimsesizliğin girdabında boğulmak mı yoksa? Sınır tanımayan bir sevgi bu, belki de bir varoluş müjdesidir. Hayata birçok adımlar atmak. Attıkça yenilikler, attıkça tökezlemeler.. Yeniden kaldırılacağım mülahazası ve birçok unsur..
Ümit
Kalksın bu bulutlar üstümüzden artık,
“Bitsin” diyeceğiz belki de veya “bıktık”,
Vicdanlar mahzun, ruhlar aç, ümitler sarsık,
Kalksın bu bulutlar üstümüzden artık..
Mesut İnan
Yürüdüler…
Onlar, vatan sevdalısıydılar
Bir umut ve dualarla düştüler yollara,
Sevenleri arkada ve ellerinde hayatlarını sığdırdıkları bir bavul
Gözlerden akan iki damla yaş var şimdi yanaklarda
Ayrılık zamanı geldi de geçiyor,
Çorak topraklarda gül yetiştirme mevsimi artık,
Sevenleri geride bırakıp, bekleyenlere kavuşma mevsimi…
Kırık Link Bildir! #74608 01-07-2006 17:21 GMT-1 saat 
