Kırık Link Bildir! #80296 06-07-2006 06:06 GMT-1 saat
Bir zamanlar vâlilik yapan birisinin çok güzel bir bahçesi vardı.
Rengârenk çiçeklerle donatılmış, tam bir zevk ve sefâ yeriydi.
Bir gün vâli, bu bahçeye geldi. Vâli, bir bahane ile kadının
kocası olan bahçıvanı, bir iş için dışarıya gönderdi. Kadına da
dedi ki:
-Bahçenin kapılarını kapat. Hiç bir kapı açık kalmasın!
Kadın, akıllı ve namuslu idi. Vâlinin kendisine kötü niyet taşıdığını
anladı. Gidip bir ağacın arkasına saklandı ve biraz sonra gelip
dedi ki:
-Kapıları kapattım. Yanlız bir tanesi kaldı. Onu kapatmaya gücüm
yetmiyor. Ne kadar uğraşsam da kapatamıyorum.
-O, hangi kapıdır?
-Bu kapı, Allahü teâlânın (Basir) sıfatıyla bizi gördüğü kapıdır.
Vâli, bu sözü duyunca, pişman olup tövbe etti. Bir daha aklına
böyle kötülükler getirmemek için, Allahü teâlânın sevgili kullarından
birinin bulunduğu yere gidip, onun sohbetinde yetişti. Allahü
teâlânın sevgili kullarından biri oldu.
Basir : Her şeyi gören.
Allah her şeyi, herkesin yaptığını görür. Onun görmesine hiç bir
şey engel olamaz. Allah'ın, kalpteki fısıltıları, beyindeki oluşumları,
fikirdeki gizliliklei, kalplerdekini, zifiri karanlık bir gecede kapkara
bir taşın üzerinde yürüyen simsiyah bir karıncayı ve çıkardığı sesi
görür , duyar, bilir. İbadette ihlas, kulun Allah'ı görmemesine
rağmen, Allah'ın onu gördüğünü bilmesi ve onu görür gibi ibadet
etmesidir.
